Γιώργος Σεβαστίκογλου: Αγωνιστής του θεάτρου και της ζωής

Κ Ω Ν Σ Τ Α Ν Τ Ι Ν Ο Υ Π Ο Λ Η − Α Θ Η Ν Α ( 1 9 1 3 - 1 9 4 9 ) [ 29 ] Για τις πρώτες συγγραφικές και σκηνοθετικές του από­ πειρες, όταν ήταν ακόμη στο δημοτικό, ο Γιώργος Σεβαστί- κογλου σχολίασε στον Γιάννη Κακλέα: Η πρώτη μεταφραστική μου δουλειά ήταν σε ηλικία 8-9 ετών. Έπαιρνα ένα γαλλικό περιοδικό που είχε μέσα ένα μυθιστόρη- μα, σε μορφή κάτι σαν τα σημερινά τα κόμικς. Το μετέφραζα από τα γαλλικά και για να το κρύψω απ’ τη μάνα μου κι απ’ τον πατέρα μου το έκρυβα μέσα σε μία σκούρα κανάτα, που είχαμε πάνω στο ράφι. […] Η πρώτη μου σκηνοθετική δουλειά ήταν πάλι μέσα απ’ αυτό το περιοδικό. Περιέγραφε κάτι πε- ριπέτειες από την Αφρική. Πήγαινα, λοιπόν, στον κήπο που είχαμε πίσω από το σπίτι και τις σκηνοθετούσα. Έστηνα αντί- σκηνα, προσπαθούσα να μιμηθώ λιοντάρια, ελέφαντες – τα έπαιζα, βέβαια, όλα εγώ […]. Πριν φύγουμε από την Κωνστα- ντινούπολη, θα ήμουν ακόμη 10 χρονών, και θυμάμαι ότι έβγα- λα ένα δικό μου περιοδικό. Δηλαδή ένα τετράφυλλο σχολικό τετράδιο, που είχε μέσα ένα ποίημα που είχα γράψει, ένα άλλο ποίημα που είχα διαβάσει και μου είχε αρέσει, κάποιο καλλιτεχνικό γεγονός, κανένα ανεκδοτάκι, δεν θυμάμαι αν είχε και τίποτα άλλο… πάνε 60-70 χρόνια από τότε. […] Το περιοδικό αυτό το πουλούσα στους φίλους μου. Έβγαζα δυο τρία αντίτυπα και η πληρωμή ήταν σε βότσαλα, παράξενα βότσαλα. Όσο πιο παράξενα ήταν τόσο ανέβαινε η τιμή τους. Το σπίτι μας στην Κωνσταντινούπολη ήταν παραθαλάσσιο και, όπως όλα τα παιδιά, μαζεύαμε βότσαλα στην ακροθαλασσιά. Όταν σου λέω βέβαια ότι το πουλούσα, εννοώ σε έναν δυο φίλους και συμμαθητές μου.