Γιώργος Σεβαστίκογλου: Αγωνιστής του θεάτρου και της ζωής

Γ Ι Ω Ρ Γ Ο Σ Σ Ε Β Α Σ Τ Ι Κ Ο Γ Λ Ο Υ [ 28 ] ιδιαίτερη κλίση του στις γλώσσες. Στην Κωνσταντινούπολη διδάχτηκε ελληνικά, τουρκικά και γαλλικά. Τις αναμνήσεις του από το μάθημα των γαλλικών αφηγήθηκε αργότερα ο ίδιος στον σκηνοθέτη Γιάννη Κακλέα: 1 Ήξερα καλά γαλλικά, γιατί στην Κωνσταντινούπολη με είχαν βάλει από νωρίς να παρακολουθήσω το λεγόμενο «προσχολι- κό». Εκεί μαθαίναμε γαλλικά από τους «φρέρηδες» –όπως τους λέγαμε–, δηλαδή δασκάλους που ήταν ρασοφόροι. Κάνα- με μάθημα αρκετές ώρες την ημέρα με πολλές ασκήσεις και μπορούσαμε να μιλάμε μεταξύ μας μόνο στα γαλλικά. Θυμάμαι μάλιστα ότι το μάθημα μου άρεσε ιδιαίτερα και για έναν επι- πλέον λόγο: Τα τμήματα χωρίζονταν αυστηρά σε αρρένων και θηλέων. Επειδή όμως δεν πήγαιναν πολλά αγόρια στα γαλλι- κά, δεν υπήρχε ειδικό τμήμα, κι έτσι κάναμε το μάθημα μαζί με τις Τουρκάλες. Τότε ακόμη Έλληνες και Τούρκοι δεν ήταν στα μαχαίρια... Γενικότερα αυτή η επαφή μου με τα τουρκα- λάκια ήταν σημαντική εμπειρία για μένα. Στα παιδικά του χρόνια δεν αναφερόταν συχνά με λε- πτομέρειες –σχολίασε η κόρη του Ειρήνη στη μαρτυρία της–, αλλά έδινε πάντα την εντύπωση ότι ήταν ευχάριστα και αρκετά ξέγνοιαστα. Άλλωστε, οι διαρκώς μεταβαλ- λόμενοι συσχετισμοί στη διεθνή πολιτική σκηνή της εποχής είχαν αφήσει αρκετά ανεπηρέαστη ακόμη την Κωνσταντι- νούπολη και ο τρόπος ζωής των Ελλήνων δεν είχε υποστεί σημαντικές μεταβολές. Σύντομα, βέβαια, το τοπίο θα άλλα- ζε δραματικά.