Νέφος θανάτου (Οι περιπέτειες του νεαρού Σέρλοκ Χολμς)

15 υποβληθεί σε ράπισμα και είχαν αποβληθεί. Οι τέσσερις πέντε υποτακτικοί τους είχαν υποβληθεί επίσης σε ράπι- σμα μέχρι που μάτωσαν τα πισινά τους και τους επιτρά- πηκε να μείνουν. Ο Σέρλοκ –του οποίου τις εκθέσεις είχε αντιγράψει η σπείρα– είχε γλιτώσει το ράπισμα ισχυριζό- μενος ότι δεν ήξερε τίποτα. Στην πραγματικότητα ήξερε εξαρχής τα πάντα, αλλά πάντοτε ένιωθε λίγο παράταιρος στο σχολείο – αν λοιπόν η αντιγραφή των εργασιών του από άλλους μαθητές τού εξασφάλιζε την ανοχή, αν όχι την αποδοχή τους, δεν είχε καμία πρόθεση να κάνει το ηθικό στοιχείο. Ούτε είχε βέβαια σκοπό να καρφώσει τους αντιγραφείς – το μόνο που θα κέρδιζε έτσι ήταν ένας ξυλοδαρμός ή μπορεί ακόμα και να τον κρατούσαν μπρο- στά σε κάποια από τις τεράστιες φωτιές που έκαιγαν στα τζάκια των κοιτώνων, μέχρι το δέρμα του να βγάλει φου- σκάλες και τα ρούχα του ν' αρχίσουν να καπνίζουν. Κάπως έτσι ήταν η σχολική ζωή – μια διαρκής άσκηση ισορρο- πίας μεταξύ των καθηγητών και των άλλων μαθητών. Και τη μισούσε. Το γραφείο του διευθυντή ήταν όπως ακριβώς το θυμό- ταν – τεράστιο, υποφωτισμένο, με μια ανάμεικτη μυρωδιά από δέρμα και καπνό πίπας. Ο κύριος Τόμπλινσον καθό- ταν πίσω από ένα γραφείο που ήταν αρκετά μεγάλο για να παίξει κανείς πάνω του μπόουλινγκ 1 . Ήταν ένας εύσωμος 1 Όχι το μπόουλινγκ που έχουμε συνηθίσει σήμερα. «Bowls» στο πρωτότυπο, ένα παιχνίδι που χρονολογείται στη Βρετανία από