Νέφος θανάτου (Οι περιπέτειες του νεαρού Σέρλοκ Χολμς)

21 θα κοιμόταν στο παλιό του κρεβάτι, στο δωμάτιο κάτω από τα δοκάρια της στέγης, όπου φυλούσε όλα του τα βιβλία. Δε θα πήγαινε κρυφά στην κουζίνα, όπου η μαγεί- ρισσα θα του έδινε μια φέτα ψωμί με μαρμελάδα αν της χαμογελούσε. Αντί όλων αυτών, τον περίμεναν εβδομά- δες παραμονής σε ένα σπίτι με ανθρώπους που δε γνώ- ριζε, αναγκασμένος να είναι τύπος και υπογραμμός σε μια κωμόπολη, σε μια κομητεία για την οποία δε γνώριζε τίποτα. Ολομόναχος, μέχρι να γυρίσει στο σχολείο. Πώς θα άντεχε κάτι τέτοιο; Ο Σέρλοκ ακολούθησε τον Μάικροφτ έξω από το γρα- φείο του διευθυντή και κατά μήκος του διαδρόμου, μέχρι το χολ της εισόδου. Μια κλειστή τετράτροχη άμαξα βρι- σκόταν έξω από την είσοδο του σχολείου – οι τροχοί της ήταν γεμάτοι λάσπη και οι πλευρές της σκονισμένες από το ταξίδι που είχε κάνει ο Μάικροφτ μέχρι το σχολείο. Το οικόσημο της οικογένειας Χολμς ήταν ζωγραφισμένο στην πόρτα. Το μπαούλο του Σέρλοκ είχε ήδη φορτωθεί στο πίσω μέρος. Ένας λιπόσαρκος οδηγός, τον οποίο ο Σέρλοκ δε γνώριζε, καθόταν στο μπροστινό μέρος, κρα- τώντας άνευρα τα γκέμια που κατέληγαν στα δύο άλογα. «Πώς ήξερε ότι αυτό ήταν το μπαούλο μου;» Ο Μάικροφτ έκανε μια αφηρημένη κίνηση με το χέρι του για να δείξει ότι δεν ήταν κάτι άξιο λόγου. «Μπορούσα να το δω από το παράθυρο του γραφείου του διευθυντή. Ήταν το μόνο μπαούλο που δεν πρόσεχε κανείς. Άλλω-