Νέφος θανάτου (Οι περιπέτειες του νεαρού Σέρλοκ Χολμς)

20 και ο Σέρλοκ χρειάζεται κάποιον μεγαλύτερο να τον προ- σέχει». «Μα έχω εσένα !» διαμαρτυρήθηκε ο Σέρλοκ. Ο Μάικροφτ κούνησε θλιμμένα το μεγάλο του κεφάλι. «Τώρα μένω στο Λονδίνο και η δουλειά μου απαιτεί να βρίσκομαι κάθε μέρα για πολλές ώρες στο γραφείο. Φοβάμαι πως δε θα ήμουν καλός κηδεμόνας για ένα αγόρι, πόσο μάλλον ένα αγόρι με τόσο διερευνητική φύση όσο εσύ». Στράφηκε προς τον διευθυντή, σχεδόν σαν να ήταν ευκολότερο να πει σε εκείνον τα επόμενά του λόγια παρά στον Σέρλοκ. «Αν και το πατρικό μας είναι στο Χόρ- σαμ, έχουμε συγγενείς στο Φάρναμ, που δεν απέχει πολύ από εδώ. Έναν θείο και μια θεία. Ο Σέρλοκ θα μείνει μαζί τους στη διάρκεια των σχολικών διακοπών». «Όχι!» ξέσπασε ο Σέρλοκ. «Ναι» του είπε μαλακά ο Μάικροφτ. «Έχει ήδη κανο- νιστεί. Ο θείος Σέρινφορντ και η θεία Άννα συμφώνησαν να σε φιλοξενήσουν για το καλοκαίρι». «Μα δεν τους γνωρίζω καν!» «Δεν παύουν όμως να είναι συγγενείς μας». Ο Μάικροφτ αποχαιρέτησε τον διευθυντή καθώς ο Σέρλοκ καθόταν εκεί βουβός, προσπαθώντας να αντιλη- φθεί το μέγεθος του τι είχε συμβεί. Δε θα πήγαινε σπίτι. Δε θα έβλεπε τον πατέρα και τη μητέρα του. Δε θα εξε- ρευνούσε τους αγρούς και τα δάση γύρω από το αρχο- ντικό που ήταν το σπίτι του επί δεκατέσσερα χρόνια. Δε