Νέφος θανάτου (Οι περιπέτειες του νεαρού Σέρλοκ Χολμς)

19 «Για πόσον καιρό θα λείπει ο πατέρας;» ρώτησε ο Σέρ- λοκ, καθώς θυμόταν τον μεγαλόσωμο άνδρα με το άλικο σερζ σακάκι και τις λευκές ζώνες, έναν άνδρα που γελούσε εύκολα και θύμωνε σπάνια. Ένιωθε κάτι να πιέζει το στή- θος του, αλλά τιθάσευσε τα συναισθήματά του. Αν είχε μάθει κάτι κατά την παραμονή του στο Σχολείο Ντίπντεν, αυτό ήταν ότι δεν έπρεπε να δείχνει ποτέ συναίσθημα. Αν το έκανε, κάποιος θα το χρησιμοποιούσε εναντίον του. «Το πλοίο θέλει έξι εβδομάδες για να φτάσει στο λι­ μάνι, υπολογίζω ότι θα παραμείνει έξι μήνες στη χώρα και άλλες έξι εβδομάδες θέλει η επιστροφή. Σύνολο εννέα μήνες». «Σχεδόν ένας χρόνος». Χαμήλωσε το κεφάλι του για μια στιγμή, ανακτώντας την αυτοκυριαρχία του, και έπειτα έγνεψε με το πιγούνι. «Μπορούμε να πάμε σπίτι τώρα;» «Δε θα πας στο σπίτι» είπε ο Μάικροφτ. Ο Σέρλοκ απλά στάθηκε εκεί ακίνητος, προσπαθώ- ντας να χωνέψει αυτό που άκουγε, δίχως να λέει τίποτα. «Δεν μπορεί να μείνει εδώ» μουρμούρισε ο διευθυντής. «Αυτή τη στιγμή το σχολείο καθαρίζεται». Ο Μάικροφτ έστρεψε το ήρεμο βλέμμα του από τον Σέρλοκ στον διευθυντή. «Η μητέρα μας... είναι άρρωστη» είπε. «Η υγεία της είναι, στην καλύτερη περίπτωση, εύθραυστη και αυτή η ιστορία με τον πατέρα μας την έχει καταπονήσει πολύ. Έχει ανάγκη από ηρεμία και ησυχία