Σαν σήμερα στην Παγκόσμια Ιστορία

– 31 – νερόλακκο, με το σώμα του κατατρυπημένο, το κεφάλι του κομ­ μένο στα δύο, και τελικά τον αναγνώρισαν εν μέρει από το πρό­ σωπο και εν μέρει από τα μεγάλα νύχια των ποδιών του, που μεγάλωναν προς το εσωτερικό της σάρκας. Στα μάτια του σύγχρονου ανθρώπου, που έχει συνηθίσει οι επικράτειες να έχουν συνεχόμενο σχήμα, το δουκάτο του φαντά­ ζει αλλόκοτο, χωρισμένο σε βόρεια και νότια τμήματα. Φυσικά, όμως, εν προκειμένω μιλάμε για ένα προσωπικό φέουδο, το οποίο είχε σχηματιστεί σταδιακά μέσωπολιτικών γάμων και επεκτατικών πολέμων, και όχι για μια περιοχή ενοποιημένη υπό κάποια σύγ­ χρονη έννοια «εθνικότητας». Οι σκόρπιες κτήσεις του δούκα εκτεί­ νονταν από την ακτή της Βόρειας Θάλασσας, περνώντας μέσα από το Λουξεμβούργο, μέρη της Αλσατίας και της Λωρραίνης, μέχρι την περιοχή της Γαλλίας που μέχρι και σήμερα αποκαλείται Βουρ­ γουνδία. Κάτι τέτοιο δεν θα φάνταζε ιδιαίτερα περίεργο στους ανθρώπους της εποχής, ακόμα κι αν είχαν την όποια τάση να μελετάνε χάρτες (την οποία προφανώς δεν είχαν). Μετά τον θάνατό του, και απουσία διαδόχων, οι εκτάσεις του μοιράστηκαν μεταξύ των ανερχόμενων, ισχυρότερων γειτόνων του: της Γαλλίας και της αυτοκρατορίας των Αψβούργων. Η Βουρ­ γουνδία είναι κάτι παραπάνω από μια ασυνήθιστη ιστορική περί­ πτωση – η άνοδος και η πτώση της αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα της χαοτικής και εφήμερης φύσης των ευρωπαϊκών μας συνόρων. Τα σύνορα, που συχνά φαντάζουν αρχαία, φυσικά ρήγματα μεταξύ επικρατειών, συνηθέστερα δεν είναι τίποτα περισ­ σότερο από το προϊόν ενός συμφώνου γάμου ή μιας χαμένης μάχης. 6 Ιανουαρίου Σαν σήμερα, τη δραματική χρονιά του 1066, για μοναδική φορά στη χιλιετή ιστορία του, το αβαείο του Γουέστμινστερ τέλεσε την ίδια μέρα βασιλική στέψη και κηδεία.