Ροκ σταρ

01 Μια εξοχή στην Κόλαση «Πρέπει να πας και σε σχολείο αρρένων μιαφορά» της λέω. «Άντε να δεις κι από κοντά τι λέμε. Που να ’ναι όλα τίγκα στους ιμιτα- σιόν, κι εσύ να μην έχεις και τι να κάνεις, και μόνο να διαβάζεις τα μαθήματά σου για να μάθεις όσα θα σου χρειαστούνε για να γίνεις όσο έξυπνος θα χρειαστεί για ν’ αγοράσεις κάποτε μια Κωλοκάντιλακ, και να πρέπει όλο να κάνεις πως σκας άμα χάνει η ομαδάρα του ράγκμπι, και να κουβεντιάζεις νύχτα μέρα για κορίτσια και ποτά και σεξ, κι οι άλλοι να φτιάχνουνε όλο κάτι σιχαμένα κωλοπαρεάκια. Οι τύποι της ομάδας του μπάσκετ είναι παρεάκι, οι καθολικοί είναι παρεάκι, οι κουλτουριάρηδες του κώλου είναι παρεάκι, οι τύποι που παίζουνε μπριτζ είναι παρε- άκι. Μέχρι κι αυτοί που αγοράζουνε κωλοεγκυκλοπαίδειες σε τεύχη είναι παρεάκι. Και με το που θα πας να πεις καμιά ανθρώ–» « Κάτσε λίγο» μου λέει η δικιά μου. «Είναι τόσοι και τόσοι που παίρνουνε από το σχολείο παραπάνω απ’ αυτά ». Catcher in the Rye , 1951/2014 Well, we bursted out of class, had to get away from those fools. We learned more from a three-minute record, baby, than we ever learned in school. […]Well, wemade a promisewe sworewe’d always remember, no retreat, baby, no surrender. Like soldiers in the winter’s night, with a vow to defend, no retreat, baby, no surrender. Μπρους Σπρίνγκστιν, «Δεν παραδινόμαστε», Born in the USA 1984