Ροκ σταρ

ΡΟΚ ΣΤΑΡ 19 Ήταν ο υπερήρωάς μου ο Χόλντεν Κώλφηλντ. Τι Λωζάνη, τι Κοζάνη. Γιατί από όλους τους νεοϋορκέζους ρόκερ που γνώ- ρισα στη ζωή μου, ξέρεις, δεκάδες ροκ παιδιά από τη Νέα Υόρ- κη γνώρισα από κοντά, αυτοί βέβαια κάτοικοι γνήσιοι Μήλου κι εγώ δημοσιογράφος και ντιτζέι στον Μύλο Σαλονίκ χρόνια μετά, τον Σάλιντζερ τον θεωρώ τον αρχηγό της συμμορίας των σούπερ κουλ. Μόρισεϊ: First of the gang with a gun in his hand. Γιατί όπλα είναι τα μολύβια. Και τις καμπαρντίνες με τα κόκκινα κυνηγετικά κασκέτα, σαν αυτάπουφόραγε στο βιβλίο ο Χόλντεν, ρούχα σκέτα δεν κάνει να τα λες. Λουκ συμμορίας μας τα λες, και τα βιβλία και τους δίσκους. Άσχετο αλλά και τέρμα σχετικό. Ήξερες πως μπορεί ως και ο Μόρισεϊ να το διάλεξε το «Morrissey» για τίτλο, από το μεσαίο όνομα του Χόλντεν Κώλφηλντ όταν τον πρωτόβγαλε βόλτα ο Σάλιντζ στη Νέα Υόρκη; Σε μια νουβέλα πρόλογο. Γιατί πριν τον Catcher τον πρόβαρε στο «Α Slight RebellionΟff Madison» ως Holden Morrissey Caulfield το αγόρι μας. Στο περιοδικό New Yorker . Που τότε, σαν νεαρό συγγραφέα, τον είχε για πουλέν. Πλανάται για τον Μόρισεϊ σαν θεωρία συνωμοσίας στο δίκτυο, μάσησα όμως. Λέω, λες; Γιατί τώρα που, κι αν μεγά- λωσα, κάπως μεγάλωσα, μην ξεχνιόμαστε, ακόμα τα ψάχνω, και κάθε μέρα μελετάω τον Σάλιντζερ και το ροκενρόλ. Και συνειδητοποιώ πως δεν υπάρχει τραγούδι που να με λιώνει ή να με σκοτώνει, ωχ, μωρέ, σωστά είναι και τα δυο, και που ο συνθέτης ή η μπαντάρα να μην κοπιάρει λίγο ή πολύ τη συ- μπεριφορά ή τα κόλπα του Χόλντεν. Να μην έχει επηρεαστεί, ξερωγώ, από το πιο ροκενρόλ βιβλίο του σύμπαντος. Το ιδρυ-