Ροβινσόνας Κρούσος

20 | ΝΤΑΝΙΕΛ ΝΤΕΦΟΕ ρές τους και παρασύρθηκαν από τη ράδα στη θάλασσα ρισκά- ροντας ό,τι μπορεί να αντιμετώπιζαν εκεί και μάλιστα χωρίς να έχουν πια ούτε ένα κατάρτι. Τα ελαφρά πλοία ήταν σε καλύτε- ρη κατάσταση γιατί η τρικυμία δεν τα ταλαιπωρούσε τόσο πολύ, αλλά δυο τρία απ’ αυτά τα έσπρωξε κοντά μας, καθώς έτρεχαν μόνο με τη σακολέβα * απλωμένη. Προς το βράδυ ο υποπλοίαρχος και ο λοστρόμος παρακά- λεσαν τον πλοίαρχο να τους αφήσει να κόψουν το πρωραίο κατάρτι, κάτι που εκείνος δεν ήθελε να κάνει. Όμως ο λοστρό- μος διαμαρτυρήθηκε ότι αν δεν το έκοβαν, το πλοίο θα βυθιζό- ταν κι έτσι συμφώνησε. Κι όταν έκοψαν το πρωραίο κατάρτι, το κύριο κατάρτι λασκάρισε τόσο πολύ και ταρακουνούσε σε τέτοιο βαθμό το πλοίο που αναγκάστηκαν να το κόψουν κι αυτό αφή- νοντας το κατάστρωμα καθαρό. Ο καθένας μπορεί να κρίνει σε τι κατάσταση ήμουν ανάμε- σα σε όλα αυτά, αφού δεν ήμουν παρά ένας αρχάριος και την προηγούμενη φορά είχα τρομάξει πάρα πολύ για πολύ λιγότε- ρα. Όμως αν μπορώ να εκφράσω από αυτή την απόσταση τις σκέψεις που έκανα εκείνη τη στιγμή, θα πρέπει να πω ότι ο τρόμος που ένιωθα μέσα μου από τις προηγούμενες συνετές αποφάσεις μου και το γεγονός ότι τις εγκατέλειψα και επανήλ- θα στις άθλιες αποφάσεις που κακώς είχα πάρει στην αρχή, ήταν δεκαπλάσιος από τον τρόμο που ένιωθα για τον ίδιο τον θάνατο, κι αυτό, σε συνδυασμό με τον τρόμο της καταιγίδας, με έφεραν σε τέτοια κατάσταση που δεν υπάρχουν λόγια να την περιγράψω. Όμως το χειρότερο δεν είχε έρθει ακόμη. Η καται- γίδα συνεχίστηκε με τέτοια μανία που οι ίδιοι οι ναυτικοί παρα- δέχτηκαν ότι δεν είχαν δει ποτέ χειρότερη. Είχαμε καλό πλοίο, αλλά ήταν βαριά φορτωμένο και μποτζάριζε ** στη θάλασσα, σε * Πανί με τραπεζοειδές σχήμα. ** Ταλαντευόταν από κύματα που έρχονταν από το πλάι.