Postmortem

P A T R I C I A C O R N W E L L 22 άλλα σωματικά του υγρά, όπως στο σάλιο, στο σπέρμα και στον ιδρώτα. Με άλλα λόγια, εφόσον δεν είχαμε δείγμα αίματος δεν μπορούσαμε να προσδιορίσουμε την ομάδα αίματός του. Ίσως ήταν Α, Β, ΑΒ, ή οτιδήποτε άλλο. Δύο χρόνια πριν από μια τέτοια κατάσταση, ένας δολοφόνος αυτού του είδους θα αποτελούσε βασικό πλήγμα για την ιατρο­ δικαστική έρευνα. Τώρα όμως υπήρχε η εξέταση DNA, που είχε εισαχθεί πρόσφατα και ήταν δυνητικά πολύ σημαντική για την αναγνώριση του δράστη, διότι απέκλειε όλους τους άλλους, με την προϋπόθεση ότι η αστυνομία τον συνελάμβανε, του έπαιρνε βιολογικό υλικό και δεν είχε ομοζυγώτη δίδυμο. Ο Μαρίνο ήταν μέσα στην κρεβατοκάμαρα ακριβώς πίσω μου. «Το παράθυρο του μπάνιου» είπε κοιτώντας το πτώμα. «Κατά τα λεγόμενα του σύζυγου εκεί μέσα» συνέχισε δείχνο­ ντας προς την κουζίνα «ο λόγος που το παράθυρο δεν ήταν ασφαλισμένο είναι γιατί το απασφάλισε ο ίδιος το Σαββατοκύ­ ριακο που πέρασε». Τον άκουσα χωρίς να κάνω κανένα σχόλιο. «Ισχυρίζεται ότι εκείνο το μπάνιο δεν χρησιμοποιείται σχε­ δόν ποτέ, εκτός αν έχουν επισκέπτες. Αντικατέστησε τη σήτα το περασμένο Σαββατοκύριακο και λέει ότι μπορεί να ξέχασε να ασφαλίσει ξανά το παράθυρο όταν τελείωσε. Το μπάνιο δεν χρησιμοποιήθηκε όλη την εβδομάδα. Εκείνη» συνέχισε ο Μαρίνο ρίχνοντας μια ματιά στο πτώμα «δεν είχε λόγους να το σκεφτεί, φαντάστηκε ότι ήταν ασφαλισμένο». Σταμάτησε μια στιγμή. «Το παράξενο είναι ότι το μόνο παράθυρο που δοκίμασε ο δο­ λοφόνος ήταν αυτό. Το μοναδικό που ήταν απασφαλισμένο. Οι σήτες στα άλλα παράθυρα δεν είναι κομμένες». «Πόσα παράθυρα υπάρχουν στο πίσω μέρος του σπιτιού;» ρώτησα. «Τρία. Στην κουζίνα, στο μικρό μπάνιο και στο μπάνιο εκεί πέρα».