Postmortem

P A T R I C I A C O R N W E L L 20 τον τοίχο. Οι δύο λάμπες δεξιά κι αριστερά του κρεβατιού ήταν σβηστές, τα καλώδια κομμένα. Το ένα καλώδιο ήταν τυλιγμένο γύρω από τους δεμένους πίσω από την πλάτη της καρπούς της. Το άλλο καλώδιο ήταν δεμένο σε ένα διαβολικά δημιουργικό σχήμα που επίσης ταίριαζε με τις τρεις προηγούμενες υποθέ­ σεις. Τυλιγμένο μια φορά γύρω από τον λαιμό, κρεμόταν πίσω της μέσα από το καλώδιο των καρπών της και ήταν περασμένο σφιχτά γύρω από τους αστραγάλους της. Εφόσον τα γόνατά της ήταν λυγισμένα, η θηλιά γύρω από τον λαιμό της θα παρέμενε χαλαρή. Έτσι και τέντωνε τα πόδια, είτε αντανακλαστικά, εξαι­ τίας του πόνου, είτε εξαιτίας του βάρους του δράστη πάνω της, το δέσιμο γύρω από τον λαιμό της θα έσφιγγε σαν βρόγχος. Ο θάνατος από ασφυξία δεν χρειάζεται παρά μόνο μερικά λεπτά. Πάρα πολύς χρόνος, όταν κάθε κύτταρο του σώματός σου εκλιπαρεί για λίγο αέρα. «Μπορείτε να μπείτε, γιατρέ» είπε ο αξιωματικός με τη βι­ ντεοκάμερα. «Τα έχω όλα στο φιλμ». Προσέχοντας πού πατούσα, πλησίασα το κρεβάτι, άφησα την τσάντα μου στο πάτωμα και έβγαλα από μέσα ένα ζευγάρι γά­ ντια. Έπειτα πήρα τη δική μου φωτογραφική μηχανή και τράβη­ ξα μερικές φωτογραφίες του πτώματος in situ . To πρόσωπο της γυναίκας ήταν τρομακτικό, πρησμένο, αγνώριστο, σκούρο μελα­ νό από το αίμα που είχε μαζευτεί λόγω του βρόγχου στον λαιμό. Ματωμένα υγρά είχαν στάξει από τη μύτη και το στόμα της κηλιδώνοντας το σεντόνι. Τα λιναρένια της μαλλιά ήταν αναστα­ τωμένα. Ήταν σχετικά ψηλή, όχι λιγότερο από ένα εβδομήντα, και με κάμποσα παραπανίσια κιλά από τη νεότερη εκδοχή της στη φωτογραφία. Η κατάσταση του πτώματος είχε σημασία επειδή η απουσία μοτίβου μετατρεπόταν τελικά σε μοτίβο. Τα τέσσερα στραγγα­ λισμένα θύματα δεν φαινόταν να έχουν κοινά χαρακτηριστικά μεταξύ τους, ούτε καν από άποψη φυλής. Το τρίτο θύμα ήταν