Postmortem

P O S T M O R T E M 19 τον καταλάβεις, και δεν ξέρω αν ήταν καλός παίκτης του πόκερ ή αν απλώς ήταν αργός. Ήταν ακριβώς το είδος του ντετέκτιβ που πάντα απέφευγα, αν είχα την επιλογή: αλαζονικός και τε­ λείως απρόσιτος. Κόντευε τα πενήντα και είχε ένα πρόσωπο τσακισμένο από τη ζωή. Μακριές τούφες γκρίζων μαλλιών με χωρίστρα χαμηλά στο πλάι κάλυπταν το καραφλό του κεφάλι. Ήταν πάνω από ένα κι ογδόντα πέντε, με προκοίλι από χρόνια κατανάλωσης μπίρας και ουίσκι. Η ντεμοντέ γραβάτα του με τις κόκκινες και μπλε ρίγες ήταν λιγδωμένη γύρω από τον λαιμό από τους καλοκαιρινούς ιδρώτες. Ο Μαρίνο ήταν από τη στόφα των σκληρών μπάτσων · ένας ακατέργαστος, χοντροκέφαλος ντε­ τέκτιβ που πάω στοίχημα ότι είχε έναν βρομόστομο παπαγάλο για κατοικίδιο και στοίβες πορνογραφικά περιοδικά στο τραπέ­ ζι του σαλονιού. Διέσχισα τον διάδρομο και, σταματώντας έξω από την κυρίως κρεβατοκάμαρα, ένιωσα ένα σφίξιμο μέσα μου. Ένας τεχνικός της Σήμανσης σκέπαζε όλες τις επιφάνειες με μαύρη σκόνη. Ένας άλλος απαθανάτιζε τα πάντα στον χώρο με μια βιντεοκαμέρα. Η Λόρι Πίτερσεν ήταν στο κρεβάτι. Το μπλε και λευκό κά­ λυμμα κρεμόταν στα πόδια του κρεβατιού. Το πανωσέντονο σερνόταν σε έναν μπόγο κάτω από τα πόδια της, το κατωσέντο­ νο ήταν βγαλμένο από τις γωνίες αποκαλύπτοντας το στρώμα, και τα μαξιλάρια ήταν σπρωγμένα στα δεξιά του κεφαλιού της. Το κρεβάτι έμοιαζε με στρόβιλο μιας τρομακτικής θύελλας, πε­ ριτριγυρισμένο από τον απείραχτο καθωσπρεπισμό της λου­ στραρισμένης βελανιδιάς ενός μεσοαστικού υπνοδωματίου. Εκείνη ήταν γυμνή. Στο πολύχρωμο χαλάκι δεξιά του κρεβα­ τιού ήταν πεταμένη μια ανοιχτοκίτρινη βαμβακερή νυχτικιά. Ήταν σκισμένη από τον λαιμό ως το στρίφωμα, στοιχείο κοινό με τις τρεις προηγούμενες υποθέσεις. Στο κομοδίνο κοντά στην πόρτα υπήρχε ένα τηλέφωνο, με το καλώδιο τραβηγμένο από