Ο ψεύτης παππούς

Ο ΨΕΥΤΗΣ ΠΑΠΠΟΥΣ | 11 Το μόνο πρόβλημα ήταν ποιος θα έπαιρνε τον Αντώνη από το σχολείο. Η μαμά, που όσο ο Αντώνης ήταν μικρός και μέχρι την προηγούμενη χρονιά ακόμα δούλευε μισή μέρα, τώρα έλεγε πως δεν της έφτανε ο χρόνος για να κάνει τη δουλειά της σωστά. Άσε που χρειαζόταν να πη­ γαίνει και στη βιβλιοθήκη να διαβάζει! Τέτοια σπασί­ κλα ήταν η μαμά. Άρα θα γύριζε αργά στο σπίτι. Ο παππούς, πάλι, με καμία δύναμη δε θα πήγαι­ νε νωρίς νωρίς να παίρνει τον Αντώνη από το σχο­ λείο. Είχε το πρόγραμμά του. – Μετά τις πέντε ό,τι θέλετε, τους έλεγε. Και πάλι, όμως, ο παππούς τα κατάφερε. Την ίδια κιόλας μέρα βρήκε τη λύση. Τα κανόνισε με την κυρία Βάσω, που είχε την καντίνα στο σχολείο. Αυ­ τή θα περνούσε τον Αντώνη απέναντι, και μετά το σπίτι ήταν δυο βήματα. Θα τον παρακολουθούσε ώσπου να ανοίξει την εξώπορτα. Αυτό της πρότεινε ο παππούς και η κυρία Βάσω δέχτηκε αμέσως. Σιγά δηλαδή που δε θα την έπειθε! – Λέγε τι της έταξες, τον πείραζε ο μπαμπάς. – Τίποτε, απαντούσε ο ψεύτης παππούς. Στο μεταξύ, ξενοικιάστηκε ένα διαμέρισμα κάτω ακριβώς από το δικό τους, και ο μπαμπάς όλο χαρά πρότεινε στον παππού να το νοικιάσουν για κείνον. Έμεναν στους Αμπελόκηπους, σε μια πολυκατοικία