Ο ψεύτης παππούς

AΛKH ZEH 8 | θός που ερχόταν στο σπίτι τους, μα πήγαινε και στο σπίτι του παππού. Η Λαρίσα τον λάτρευε. Κύριο παππού τον έλεγε, κι εκείνος τη φώναζε Λάρα, σαν την ηρωίδα του Δόκτορα Ζιβάγκο , μιας ταινίας με ρωσική υπόθεση, που του άρεσε πολύ. Μερικά απ’ αυτά που έλεγε ο παππούς πως του είχαν συμβεί τα ’γραφε η εφημερίδα την επόμενη μέρα ή τα έδειχναν στις ειδήσεις στην τηλεόραση. Όχι βέβαια όπως ακριβώς τους τα είχε πει εκείνος, μα έμοιαζαν τόσο, που όλοι πίστευαν πως ο παπ­ πούς τα είχε ζήσει. Όπως εκείνη τη φορά που είχε αργήσει πολύ και κατέφτασε μ’ ένα τσιρότο στο κεφάλι. Για μια στιγμή ο Αντώνης είχε πιστέψει πως το κόλλησε επίτηδες, για να δικαιολογήσει την αρ­ γοπορία του. Από κάτω όμως διακρινόταν ξεραμένο αίμα. Μα κι αυτό βέβαια μπορεί να ήταν από κόκ­ κινο μαρκαδόρο – όλα να τα περιμένεις από τον παππού. Είχε πάει, λέει, στο Μοναστηράκι να ψάξει για κάτι παλιά προγράμματα θεάτρου –ο παππούς ήταν συ­ νταξιούχος ηθοποιός– και καθώς ανέβαινε τη Μη­ τροπόλεως έπεσε πάνω σε μια πορεία φοιτητών. Μπλέχτηκε κι εκείνος μαζί τους. Μαζεύτηκαν οι φοι­ τητές έξω από το υπουργείο Παιδείας και απαιτού