Ο ψεύτης παππούς

| 7 Ένας αλλιώτικος παππούς y Ο ΑΝΤΏΝΗΣ ΒΑΡΈΘΗΚΕ ΝΑ ΠΕΡΙΜΈΝΕΙ τον παπ­ πού. Ενώ ήξερε πως δεν ήταν ποτέ στην ώρα του, δεν έλεγε να το πάρει απόφαση. Κάθε βράδυ που τον αποχαιρετούσε, εκείνος του έλεγε: «Αύριο στις πέντε με πέντε και πέντε», ποτέ όμως δεν εμφανι­ ζόταν πριν από τις πέντε και μισή. Τώρα ήταν έξι παρά είκοσι κι ο παππούς… άφαντος. «Να δούμε τι δικαιολογία θα βρει πάλι» συλλογί­ στηκε ο Αντώνης. Πως ήταν μεγάλος ψεύτης ο παπ­ πούς, το ήξερε. Σαν τον βαρόνο Μινχάουζεν. Ο Μιν­ χάουζεν είχε γίνει διάσημος σ’ όλο τον κόσμο για τις ψευτιές του. Ο παππούς όμως ούτε βαρόνος ήταν, ούτε θα γινόταν γνωστός στα πέρατα της γης για τα ψέματά του. Το περίεργο βέβαια ήταν πως οι ιστο­ ρίες που σκαρφιζόταν έβγαιναν πολλές φορές αλη­ θινές, κι έτσι ο Αντώνης αναγκαζόταν να τον πι­ στεύει. Μα εκείνη που τον πίστευε πάντα, ό,τι και να της έλεγε, ήταν η Λαρίσα, η Ρωσίδα οικιακή βοη