Προς τον παράδεισο

Π Ρ Ο Σ Τ Ο Ν Π Α Ρ Α Δ Ε Ι Σ Ο 33 οι ίδιοι όμως όχι. Και ωστόσο δεν γινόταν να μη νιώσει ότι τους είχε απογοητεύσει, ότι η παρακαταθήκη που οι πρόγονοί του είχαν εργα­ στεί τόσο σκληρά για να αφήσουν, με την παρουσία του, έσβηνε. Κι ωστόσο επίσης ένιωθε, παρά τα όσα έλεγε ο παππούς, ότι δεν έκανε να αρνηθεί αμέσως αυτή την πρόταση: ο μοναδικός άνθρωπος που θα μπορούσε να κατηγορήσει για την τωρινή του κατάσταση ήταν αυτός ο ίδιος, και όπως έκανε ξεκάθαρο η παρουσία των Γκρίφιθ, οι επιλογές του δεν θα ήταν αστείρευτες, παρά το όνομά του και τα χρήματα του παππού του. Έτσι είπε στον παππού ότι θα δεχόταν μια συνάντηση, και ο παππούς του, με κάτι που –καλά δεν του φαινόταν;– ήταν έκφραση ανακούφισης, μετά βίας συγκεκαλυμμένης, αποκρί­ θηκε ότι θα το έλεγε στη Φράνσις αμέσως. Ένιωσε κουρασμένος τότε, οπότε ζήτησε να αποσυρθεί και πήγε στο δωμάτιό του. Αν και αγνώριστο πλέον απ’ όταν πρωτομπήκε σ’ αυτό, το ήξερε τόσο καλά, που μπορούσε να κινηθεί μέσα του στο σκοτάδι. Μια δεύτερη πόρτα οδηγούσε σε αυτό που άλλοτε ήταν δωμάτιο παιχνιδιού γι’ αυτόν και τα αδέλφια του και τώρα ήταν το γραφείο του, και εδώ αποσύρθηκε με τον φάκελο που του είχε δώσει ο παππούς του πριν αποχωρήσει. Μέσα είχε μια μικρή γκραβούρα του ανδρός, του Τσαρλς Γκρίφιθ, και την κοίταξε από κοντά στο φως της λάμπας. Ο κύριος Γκρίφιθ ήταν ξανθός, με ανοιχτόχρωμα φρύδια και μαλακό, στρόγγυλο πρόσωπο, και γεμάτο, αν και όχι υπερβολικό, μουστάκι· ο Ντέιβιντ έβλεπε ότι ήταν σωματώδης και μόνο από το σχέδιο, το οποίο έδειχνε μονάχα το πρόσωπο και τον λαιμό και την κορυφή των ώμων του. Ξαφνικά τον κατέλαβε πανικός, και πήγε στο παράθυρο και το άνοιξε στα γρήγορα εισπνέοντας τον κρύο, καθαρό αέρα. Ήταν αργά, συνειδητοποίησε, πιο αργά απ’ ό,τι νόμιζε, και από κάτω δεν σάλευε ψυχή. Επρόκειτο στ’ αλήθεια να σκεφτεί να φύγει από την πλατεία Ουάσινγκτον, τόσο σύντομα αφότου διστακτικά φαντάστηκε ότι ίσως να μην το έκανε ποτέ; Στράφηκε και κοίταξε το δωμάτιο, προσπαθώ­ ντας να φανταστεί τα πάντα εντός του –τα ράφια με τα βιβλία του· το καβαλέτο του· το γραφείο του με τα χαρτιά του και τα μελάνια του και το κορνιζαρισμένο πορτρέτο των γονιών του· τη σεζλόνγκ, τα