Πρωινή γαλήνη
Αμέρικα Ηταν ένας φίλος του πατέρα του που διάβασε στην εφημε ρίδα την προκήρυξη της Σχολής Αεροπορίας: πενήντα Ίκαροι θα στέλνονταν στην Αμερική για εντατικήπτητική εκπαίδευση κι όσοι ενδιαφέροντανμπορούσαν να δηλώσουν συμμετοχή για τις σχετικές εξετάσεις. Έφερε την εφημερίδα στο υπόγειο, κι όταν ο Δημήτρης τον άκουσε να λέει στον σαστισμένο πατέρα του «Γιατί δεν βάζεις τον Δημητράκη να δώσει εξετάσεις;», προ τού προλάβει να πει κάτι ο πατέρας, στάθηκε μπροστά του και δήλωσε απερίφραστα ότι περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο στη ζωή του ήθελε να γίνει αεροπόρος, να ορκιστεί ιπτάμενος αξιω ματικός, ν’ αφήσει τα Βοδενά και να πάει στην Αμερική · η θέση του, είπε στον πατέρα του, ήταν εκεί πάνω, κάπου μακριά, όχι εδώχάμω. Οπατέρας του ξαφνιάστηκε, έπειτα όμως τον κοίτα ξε λοξά, και για τον Δημήτρη κάθε φορά που τον κοίταζε έτσι ο πατέρας του ήταν σαν να πάγωνε ο χρόνος. Ο πατέρας του τον κοίταξε λοξά όχι μόνο επειδή αυτή ήταν ηπρώτηφοράπου ο γιος του επεδείκνυε τέτοια αποφασιστικό τητα και θέληση, αλλά γιατί όλο αυτό του έφερε τώρα στον νου πως και αυτός κάποτε είχε πάει στην Αμερική · είχε προσπαθή σει ν’ αφήσει τον τόπο πίσω του, όταν ήταν πολύ νέος και ζούσε ακόμη με τους δικούς του γονείς στο Γραμματικό, υπό τον νόμο των Οθωμανών, τότε που ο μεγαλύτερος αδελφός του–το όνο
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=