Πρελούδιο θανάτου (Μεταίχμιο Pocket)

[ 10 ] Είδε τον εαυτό του στον καθρέφτη και πάγωσε μονομιάς. Άλλοέναανάλαφροτρέμουλοθόλωσε ταμαύρατουπεριγράμμα- τα. Δεκαπέντεδευτερόλεπταμετά, θασυνειδητοποιούσεότι τότεήταν που κατάλαβε. Και τότε ήταν πάρα πολύ αργά. Το απολύτως ύστατο τικ τακ που θα άφηνε ποτέ το παλιακό ξυ- πνητήρι ήταν παράλογα δυνατό. Τικ τακ. Μια έκρηξη. Η εξώπορτα τινάχτηκε στον αέρα. Μια βροχή από σκλήθρες ακολούθησε. Ο καθρέφτης έπεσε από τον τοίχο και έγινε κομμάτια στο πάτωμα. Ένστολοι αστυνομικοί όρμησαν μέσα, γλιστρώντας σε θραύσματα καθρέφτη και σκλήθρες πόρτας. Οπρώτος αστυνομικός πήγε κατευθείαν σ’αυτόν και τον έσπρω- ξε με μοναδική αποφασιστικότητα, σαν να ήξερε ακριβώς τι έκανε, προς την κρεβατοκάμαρα. Ήταν ένας άντρας κάπως πλαδαρός, με ξανθό μουστάκι και τον κοίταζε κατάματα μ’ένα παράξενο βλέμμα. Έπρεπε να είχε αντιδράσει και σε αυτό, σκέφτηκε δεκατρία δευτε- ρόλεπτα αργότερα. Ο μυστακοφόρος αστυνομικός τον ανάγκασε να μπει στην κρε- βατοκάμαρα και τον οδήγησε κατευθείαν στο παράθυρο. Ήταν ανοιχτό. Όπως πάντα. Η οδός διαφυγής. Εκεί σταμάτησαν. Ο μουστάκιας έστρεψε το πρόσωπό του προς την ανοιχτή πόρτα της κουζίνας και αντάλλαξε φωναχτά μερικά λό- για με τους συναδέλφους του. Αυτή ήταν η ευκαιρία, το άνοιγμα, η πιθανότητα. Κι ωστόσο δεν ήταν καθόλου κάτι από αυτά. Ήταν ακριβώς το αντίθετο. Αλλά αυτό το αντιλήφθηκε για πρώτη φορά δέκα δευτε-