Πράσινο (Το Βυζάντιο σε έξι χρώματα)

13 κι άρχοντες, είχαν ζητιάνους, είχαν νοικοκυραίους και μπαγαπόντηδες και θεατρίνους. Ένα μόνο τούς ένωνε όλους αυτούς τους πολλούς και διάφορους: οι φωνές. Ξελαρυγγιάζονταν παρέα, ώμο με ώμο στέ- κονταν στις ξύλινες κερκίδες τους και ούρλιαζαν –με ρυθμό!– ώσπου έβγαινε η ψυχή τους. «Όο-λο σφάα- ζεις κι όο-λο απο-δημείς», έβριζαν οι Πράσινοι τους Βένετους· «Σκοτώνεις και το σκας» τους έλεγαν «για- τί είσαι δειλός». «Συυ δε σφάα-ζεις και δια-κινείς!» απαντούσαν οι Βένετοι – που θα πει «Κι εσύ δε φτά- νει που σκοτώνεις, αναστατώνεις και την πόλη, την κάνεις άνω κάτω και την καις!». Καυσοπολίτες τούς έλεγαν τους Πράσινους οι Βένετοι. Κι οι Πράσινοι φώναζαν πως ο πρώτος και χειρότερος Βένετος ήταν ο ίδιος ο θεός του πολέμου, ο Άρης!