Πράκτορας δίχως άδεια 2: Η τελευταία στιγμή

[ 27 ] Από καθαρό ένστικτο, η Μπεξ κοίταξε γύρω της για να βεβαιωθεί πως κανείς δε βρισκόταν αρκετά κοντά για να τους ακούσει. Έπειτα έγνεψε καταφατικά: «Έχω πολλές. Τη συ- γκεκριμένη δεν τη γνωρίζουν οι εργοδότες μου στην ΑΤΡΟ- ΜΥΤΥ. Δεν έχω ιδιαίτερη όρεξη να πάρουν είδηση πως βρί- σκομαι πίσω στη χώρα – τουλάχιστον όχι μέχρι να ξεκαθαρί- σει η κατάσταση». Να ξεκαθαρίσει η κατάσταση . Ήταν ένας μάλλον αθώος τρόπος για ν’ αναφερθεί στο γεγονός ότι κάποια μέσα στην Αντιτρο- μοκρατική ΟμάδαΜυστικών Υπηρεσιών (Απομακρυσμένης) Τεχνολογικής Υποστήριξης ήταν προδότρια και συνεργαζό- ταν με την εξτρεμιστική, φασιστική οργάνωση Αίμα και Χώ- μα. Η Μπεξ ήθελε προφανώς να βρει κάποιον τρόπο να την αντιμετωπίσει, πριν ενημερώσει την ΑΤΡΟΜΥΤΥ πως είχε επιστρέψει. Απ’ όσο γνώριζε ο Κίερον, στην πραγματικότη- τα η ίδια και ο συνεργάτης της, ο Μπράντλεϊ Μάρσαλ, ήταν ανεξάρτητοι πράκτορες. Έχοντας περάσει τον έλεγχο ασφα- λείας και όντας εξαιρετικά εκπαιδευμένοι, η Μπεξ και ο Μπράντλεϊ μπορούσαν, όποτε χρειαζόταν, να κάνουν δουλειές για τη MI6, κι έπειτα πολύ βολικά να εξαφανίζονται. Ήταν ένας φτηνός και αποτελεσματικός τρόπος διαχείρισης ενός προοδευτικά όλο και πιο διασπασμένου κι επικίνδυνου κό- σμου – τουλάχιστον απ’ όσο μπορούσε να καταλάβει ο Κίερον. Μόλις έφτασαν στο πάρκινγκ, κατευθύνθηκαν προς το σημείο που προοριζόταν μόνο για τα ενοικιαζόμενα αμάξια. Όλα γυάλιζαν σαν να ήταν φρεσκοπλυμένα – που μάλλον ήταν. Ο Κίερον κοίταξε με καημό τα μαύρα, κομψά αυτοκί- νητα πολυτελείας που προσπερνούσαν, όμως η Μπεξ στα- μάτησε δίπλα σ’ ένα λευκό Kia.