Πράκτορας δίχως άδεια 2: Η τελευταία στιγμή

[ 14 ] μπορούμε αντ’ αυτού να πάμε στη Λαπωνία». Ο Σαμ συνο- φρυώθηκε πάλι. «Να σου πω, δε φαντάζομαι να ’βαλες τα σκουλαρίκια για να εντυπωσιάσεις τηνΜπεξ, ε; Θέλω να πω, κάτι τέτοιο θα ’ταν αρκετά περίεργο. Δεν την έχεις συναντή- σει ποτέ. Βασικά, διόρθωσέ με, αν κάνω λάθος, ούτε καν την έχεις δει ποτέ». «Όντως» είπε αμυντικά ο Κίερον «όμως μ’ αυτή τη συ- σκευή που βρήκαμε όταν απαγάγανε τον Μπράντλεϊ, ουσια­ στικά βλέπω ό,τι βλέπει κι εκείνη – τουλάχιστον όταν φοράει τα γυαλιά του ΛΕΠΥ. Κατά κάποιον τρόπο, έχω δει μέσα στις σκέψεις της». «Αυτό δεν είναι απλά περίεργο, είναι ανατριχιαστικό » είπε ο Σαμ. «Είναι τελείως αθώα η όλη φάση» διαμαρτυρήθηκε ο Κίε­ ρον. «Και όχι, δεν έβαλα τα σκουλαρίκια για να την εντυπω- σιάσω. Δε νιώθω κάποια ανάγκη να την εντυπωσιάσω. Τη βλέπω περισσότερο σαν μεγάλη μου αδερφή». «Αυτό είναι ακόμα πιο ανατριχιαστικό» είπε μ’ έναν μορ- φασμό ο Σαμ. «Όταν έμενε ακόμη στο πατρικό μας η Κόρτνεϊ, μοιραζόμασταν το ίδιο δωμάτιο. Έχω δει πράγματα που δε βάζει ο νους σου. Ποτέ ξανά». «Αναμνήσεις απ’ τον Πόλεμο του Βιετνάμ;» «Μετατραυματικό σοκ» αποκρίθηκε ο Σαμ. «Η Μπεξ θα θέλει να δει τον Μπράντλεϊ το συντομότερο δυνατό» είπε ο Κίερον. «Η αδερφή σου είναι σπίτι ή στη δουλειά; Γιατί, αν είναι κι αυτή εκεί, μπορεί να μπλέξει το πράγμα». Πριν απαντήσει, ο Σαμ έμεινε για λίγο σιωπηλός. Πιθα- νότατα, όπως και ο Κίερον, έπαιζε πάλι στο μυαλό του τη