Πράκτορας δίχως άδεια: Η τελευταία ελπίδα

[ 24 ] «Όντως». Ο Κίερον το σκέφτηκε για μια στιγμή. «Ούτε τον παρατήσανε στο πάρκινγκ παίρνοντας απλά το πορτο- φόλι του, οπότε δε μιλάμε για ληστεία. Ήταν σαφές πως θέλανε εκείνον ». Ανασήκωσε τους ώμους. « Ίσως έχει να κάνει με συμμορίες – να μπήκε χωρίς άδεια στα λημέρια τους, οπότε έπρεπε να του δώσουν ένα μάθημα». Ο Σαμ δε φάνηκε να πείθεται. «Θα μπορούσε, μόνο που, απ’ όσο ξέρω, οι ντόπιες συμμορίες είναι μάλλον μικρές και το εμπορικό κέντρο είναι κάτι σαν ουδέτερη ζώνη. Κι είναι λογικό, αλλιώς δε θα μπορούσε κανείς τους να ψωνίσει. Αυ- τοί οι τύποι δείχνανε πολύ ζόρικοι». Το σκέφτηκε για λίγο. «Τι είδους βαν οδηγούσαν;» «Θύμιζε αυτά που ’χουν οι σέρφερ όταν πάνε στις παρα- λίες της Κορνουάλης. Τετρακίνηση, μεγάλος μεταλλικός προφυλακτήρας, φιμέ τζάμια». «Οι ντόπιες συμμορίες δεν οδηγούν τέτοια. Προτιμάνε φτιαγμένα Mondeo και Astra, συνήθως μ’ ένα ηχοσύστημα να πιάνει ολόκληρο το πορτμπαγκάζ. Δε γουστάρουν βανά- κια». Ο Σαμ είχε δίκιο. Όλα έδειχναν πως οι δύο ξανθοί άντρες ήταν μάλλον επαγγελματίες που εκτελούσαν κάποιου είδους επιχείρηση. «Κι αν αυτός ήταν τρομοκράτης κι εκείνοι Ειδι- κές Δυνάμεις;» Ο Σαμ εξέτασε την ιδέα του φίλου του για λίγα δευτερό- λεπτα. «Αυτό θα ψιλοεξηγούσε τι συνέβη, όμως ο τύπος δεν έμοιαζε με τρομοκράτη». «Θες να πεις δεν ήταν εμφανώς μουσουλμάνος, σωστά;» τον προκάλεσε ο Κίερον. Ο Σαμ τον αγριοκοίταξε. «Δεν εννοούσα αυτό. Αν μη τι

RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=