Πράκτορας δίχως άδεια: Η τελευταία ελπίδα

[ 16 ] και κοιτάνε τη δουλειά τους δέχονται βλέμματα και ήχους αποδοκιμασίας, αλλά μπρος σε μια απαγωγή καμία αντί- δραση. «Ε, το ’δες…» Η εμβρόντητη έκφραση στο πρόσωπο του Σαμ ήταν, θαρ- ρείς, απευθείας βγαλμένη από Manga: μάτια γουρλωμένα, ολοστρόγγυλα και στόμα ορθάνοιχτο. «Τον απαγάγανε !» είπε. «Ήρθαν, τον βουτήξανε και φύγανε!» «Όντως!» Ο Κίερον έριξε μια ματιά τριγύρω, να δει μήπως είχε αντιδράσει κανείς άλλος, όμως όλοι κοιτούσαν τη δουλειά τους. «Λες να ’ταν, ξέρω γω, στημένο; Να το τραβάει κανείς για το YouTube;» Ο Σαμ ανασήκωσε τους ώμους, με μάτια ακόμη γουρ­ λωμένα. «Δεν ξέρω». Ο Κίερον έριξε πάλι μια γρήγορη ματιά στα φαγάδικα κι ύστερα σάρωσε τους εξώστες από πάνω τους. «Δε βλέπω κανέναν με κάμερα» συνέχισε ο Σαμ. «Ού- τε καν κινητό ή τάμπλετ. Αν όντως τραβάνε πλάνα, προσέ- χουνε πολύ να μη φανεί». « Ίσως να χρησιμοποιούν τις κάμερες ασφαλείας του εμπο- ρικού». Ο Κίερον προσπάθησε να βρει με το βλέμμα τον σεκιουριτά, όμως ήταν λες κι είχε εξαφανιστεί. Ίσως να πα- ρακολουθούσε ακόμη τους κάγκουρες. «Αν ο στόχος ήταν να κάνουν κάτι ψαγμένο και ριζοσπα- στικό, δε νομίζω να ζητάγανε απλά το βίντεο από κάποιο γραφείο της εταιρείας» σχολίασε ο Σαμ. Έριξε κι αυτός μια ματιά στους εξώστες. «Άλλωστε καμιά από τις κάμερες δεν είναι στραμμένη προς τα δω. Κι αυτό είναι ακόμα πιο παρά- ξενο». Ο Κίερον ακολούθησε το βλέμμα του. Ο Σαμ είχε δίκιο: