Που είμαστε και που πάμε;

ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ 35 Ζισκάρ ντ’ Εστέν όταν έκανε λόγο για την αδυναμία συγκρότησης μιας ενωμένης Ευρώπης δίχως την Ελλάδα. Ιδωμένη από τη σκοπιά αυτή, η σημερινή περιπέτεια της χώ- ρας είναι το πιο πρόσφατο επεισόδιο της ίδιας ιστορίας. Από τη μία, φιλόδοξοι εξωστρεφείς πολιτικοί όπως ο Κωνσταντίνος Κα- ραμανλής και ο Κώστας Σημίτης, που φαντάστηκαν το μέλλον της Ελλάδας στην Ευρώπη. Από την άλλη, οι δυνάμεις εκείνες που αντιδρούν στο άνοιγμα αυτό, οι «κοριοί της Πλάκας» όπως τους αποκαλούσε η Πηνελόπη Δέλτα. Η έκβαση παραμένει ακόμη άγνωστη. Θα είναι τελικά αίσια, όπως συνέβη με την Επανάστα- ση του 1821 ή τον Εμφύλιο; Ή θα αποβεί καταστροφική, όπως έγινε με τη Μεγάλη Ιδέα και τη Μικρασιατική Καταστροφή; Προς το παρόν, πάντως, την πρωτοβουλία φαίνεται να διαθέ- τουν οι «κοριοί της Πλάκας». Ο σχηματισμός της νέας κυβέρνησης μου φέρνει στον νου το σχόλιο του άγγλου αξιωματικού David Wallace, που έγραφε για τη συμπεριφορά των ελλήνων πολιτικών στο μέσον της Κατοχής, το 1943: «Είναι πεπεισμένοι πως, ό,τι και να κάνουν, η Μεγάλη Βρετανία, στην εσχάτη περίπτωση, θα τους προστατεύσει... Είναι το είδος του απόλυτα εγωιστικού και κοντόφθαλμου υπολογισμού που ικανοποιεί τον νου κάθε έλλη- να πολιτικού». [24 ΙΟΥΝΊΟΥ 2012] Ένα έθνος, τέσσερις ιστορικές αφηγήσεις Πώς δομούνται οι μεγάλες αφηγήσεις για το παρελθόν πάνω στις οποίες χτίζεται η ιστορική συνείδηση ενός έθνους; Και πώς με-