Που είμαστε και που πάμε;

ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥ ΠΑΜΕ; 32 λον μας και αυτό των επόμενων γενεών. Είναι, κυρίως, που πι- στέψαμε πως η επιτυχία μας υπήρξε το αποτέλεσμα των επιλογών μας, τη στιγμή που συνέβαινε το αντίθετο. Φτάσαμε έτσι να πι- στεύουμε πως οι λανθασμένες αποφάσεις είτε δεν είχαν συνέπειες είτε ήταν ορθές. Θυσιάσαμε, δηλαδή, την αυτογνωσία στον βωμό της αυταρέσκειας. Έχει, επομένως, τεράστια σημασία ο τρόπος με τον οποίο θα ερμηνεύσουμε και θα χειριστούμε την παρούσα κρίση. Αν τη θεωρήσουμε απόδειξη πως η τύχη δεν μας εγκαταλείπει ανεξάρ- τητα από τις επιλογές μας και πως πάντα κάποιος θα βρίσκεται για να μας ξελασπώσει την τελευταία στιγμή, θα έχουμε διαπρά- ξει ένα ολέθριο σφάλμα. Αν, αντίθετα, δούμε την κρίση ως επι- στέγασμα συγκεκριμένων επιλογών και ως αφορμή για ένα νέο ξεκίνημα, τότε θα μπορέσουμε να αποδείξουμε πως ίσως η επι- τυχία μας δεν οφείλεται μόνο στην τύχη. [21 ΦΕΒΡΟΥΑΡΊΟΥ 2010] Το κοστούμι και ο ρόλος της ελίτ Κάνοντας βόλτες στο κέντρο της Αθήνας την περασμένη εβδομά- δα, ήταν αδύνατο να μην πέσω πάνω σε κάποιο από τα δεκάδες ξένα τηλεοπτικά συνεργεία. Υπάρχει κάτι το παράλογο στην ανε- πανάληπτη δημοσιότητα που συγκέντρωσαν οι εκλογές της 17ης Ιουνίου. Πώς είναι δυνατό μια χώρα γεωγραφικά, πληθυσμιακά και οικονομικά τόσο ασήμαντη όσο η Ελλάδα να διαθέτει τέτοια πολιτική βαρύτητα; Η προφανής εξήγηση είναι πως την προηγούμενη Κυριακή