Πώς πεθαίνουν οι δημοκρατίες

ΜΟΙΡΑΊΕΣ ΣΥΜΜΑΧΊΕΣ 49 υπήρχαν σημεία ιδεολογικής σύγκλισης αλλά και σημαντικές διαφορές ως προς τη στάση απέναντι στην κοινοβουλευτική δημοκρατία; Η απάντηση που έδωσε η ηγεσία του Χριστιανοκοινωνικού Κόμματος σε αυτό το δίλημμα ήταν αποφασιστική: Κάθε συ­ νεργασία με τους Ρεξιστές αποκλείστηκε και τα μέλη του κόμ­ ματος που ήταν υπέρ της συμμαχίας με τον Ντεγκρέλ διαγρά­ φτηκαν. Παράλληλα, αποκλείστηκε και το ενδεχόμενο συνερ­ γασίας με τις άλλες δυνάμεις της άκρας δεξιάς. 25 Μάλιστα, σε ό,τι αφορά τους Ρεξιστές, η ηγεσία του Χριστιανοκοινωνικού Κόμματος επέλεξε να αναμετρηθεί μαζί τους στο «δικό τους γήπεδο», επαναπροσεγγίζοντας τους καθολικούς νέους που είχαν στραφεί σχετικά πρόσφατα προς τον Ντεγκρέλ και το κόμμα του. Έτσι, ήδη τον Δεκέμβριο του 1935 ίδρυσε το Μέ­ τωπο Καθολικής Νεολαίας και φρόντισε ώστε να είναι υποψή­ φιοι του κόμματος στις εκλογές του επόμενου χρόνου στελέχη που είχαν αρχικά δει με συμπάθεια το κίνημα του ρεξισμού. 26 Το πρόβλημα τέθηκε με τον πιο επιτακτικό τρόπο για τους Χριστιανοκοινωνιστές, όταν μετά τις εκλογές του 1936 χρειά­ στηκε να σχηματιστεί νέα κυβέρνηση. Το Χριστιανοκοινωνικό Κόμμα αποφάσισε τότε να υποστηρίξει τον σχηματισμό κυβέρ­ νησης συνασπισμού με επικεφαλής τον απερχόμενο πρωθυ­ πουργό, τον καθολικό Βαν Ζέελαντ. 27 Δύο ήταν τότε οι πιθανές εκδοχές: Ή θα συμμαχούσαν και με τους Σοσιαλιστές, κατά το επίκαιρο τότε πρότυπο των λαϊκών μετώπων (κάτι που ο ίδιος ο Βαν Ζέελαντ και αρκετά στελέχη του κόμματος θα προτιμού­ σαν να αποφύγουν), ή θα συμμαχούσαν με τις δυνάμεις της άκρας δεξιάς, και επομένως θα σχημάτιζαν κυβέρνηση συνα­ σπισμού με τους Ρεξιστές και το VNV. Η επιλογή δεν ήταν