Πώς ο Ιγνάτιος Καραθοδωρής έχασε τα πάντα

12 ΑΡΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ επομένως δεν θεωρώ την κρίση του πάρα πολύ αξιόπιστη. Όπως και να ’χει, αυτό το απρόσμενο γεγονός έφερε στους γονείς μου και μερικά απρόσμενα λεφτά. Μετά από αυτά, τους έφερε εμένα. Η μητέρα μου επιμένει ότι αν δεν είχε πετύχει ο Γλυκούλης, εγώ δεν θα είχα υπάρξει ποτέ, γιατί αυτός ήταν που την έκανε να αισθανθεί την απαραίτητη ασφάλεια, ώστε να αφεθεί στο όνειρο της οικογένειας μα­ ζί με τον πατέρα μου. Τότε ήταν που κατάλαβε ότι είχε βρει το λιμάνι της, ένα λιμάνι γεμάτο ζύμες, σάλτσες, τυριά και φέτες μπέικον. Ο Γλυκούλης συνέχισε να κάνει θραύση και μετά τη γέννησή μου. Οι φοιτητές έδιναν ραντεβού στον Γλυκούλη, οι ερωτευμένοι συναντιούνταν στον Γλυκούλη, οι μεθυ­ σμένοι έρχονταν μετά τα ποτά για να φάνε όρθιοι στον Γλυκούλη. Όπως είναι φυσικό, ο πατέρας μου δεν μπορού­ σε να αφήσει την επιτυχία του Γλυκούλη να περιορίζεται στα ασφυκτικά σύνορα της Κομοτηνής. Η αλήθεια, άλλω­ στε, είναι ότι δεν έχανε ποτέ την ευκαιρία να καταγγείλει την «ασφυκτικότητα» αυτή (δική του λέξη) και να επιση­ μάνει την ανάγκη υπέρβασής της. Γι’ αυτόν, ήταν προφα­ νές πως μπροστά του είχε ένα επιχειρηματικό χρυσωρυχείο και το μόνο που έλειπε ήταν να το εκμεταλλευτεί κατάλ­ ληλα. Σιγά σιγά, άρχισε να ανοίγει Γλυκούληδες σε όλη τη βόρεια Ελλάδα. Καλά, όχι σε ολόκληρη τη βόρεια Ελλάδα, αλλά σε κάποια στρατηγικά σημεία της που ήταν αρκετά για να σηματοδοτήσουν μια μικρή αυτοκρατορία. Στο μυα