Πώς ο Ιγνάτιος Καραθοδωρής έχασε τα πάντα

16 ΑΡΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ ατελείωτο κήρυγμα για το πόσο επικίνδυνο είναι να υιο­ θετούμε ανθυγιεινές συνήθειες και πόσο θα το μετανιώ­ ναμε αν συνεχίζαμε. Όταν έλεγε πως θα το μετανιώσουμε, δεν ήταν σαφές αν εννοούσε πως θα το μετανιώσουμε επειδή θα πάθουμε κάτι ολέθριο ή επειδή θα μας έκανε αυτή να το μετανιώσουμε. Όταν κάποιος λουζόταν, μετά το λούσιμο η μητέρα μου του απαγόρευε να κάτσει στον καναπέ με το κεφάλι ακουμπισμένο στη μαξιλάρα, γιατί υπήρχε μεγάλος κίνδυνος κάποια φρεσκολουσμένη, φρε­ σκοστεγνωμένη, φρεσκοχτενισμένη και άρα ευάλωτη τρί­ χα να φύγει από τη θέση της και να κολλήσει στον κανα­ πέ. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αποφεύγω το λούσιμο, μερικές φορές για εβδομάδες.
 Από τα παιδικά μου χρόνια στην Κομοτηνή, θυμάμαι έντονα τον κόσμο να θαυμάζει με πάθος την πόλη για την ομορφιά και την άπλα της. «Είμαστε τυχεροί που ζούμε σ’ έναν τόσο ασφαλή κι ευλογημένο τόπο» έλεγαν μερικοί. «Ποια άλλη πόλη συνδυάζει τόσο αρμονικά τη φύση, το αστικό στοιχείο και την έντονη ζωή;» αναρωτιούνταν ρη­ τορικά κάποιοι άλλοι. Προσωπικά, πάντα είχα τις αμφιβο­ λίες μου κι όταν πια άρχισα να ταξιδεύω με τον πατέρα μου σε γύρω πόλεις λόγω του Γλυκούλη, ήμουν πια σίγου­ ρος: ο μόνος λόγος να βρίσκει κανείς τόσο ωραία την Κο­ μοτηνή είναι να μην έχει δει ποτέ του καμία άλλη πόλη. Η πόλη, βασικά, αποτελείται από μια μεγάλη πλατεία με ένα σιντριβάνι, που, δεν λέω, όμορφα είναι και τα δύο,