Πώς να μεγαλώσετε χωρίς αξιοπρέπεια

C L A R E P O O L E Y 24 πέσει στο σιφόνι του νεροχύτη, ενώ κάποιος προσπαθούσε να πουλήσει ένα σετ τραπέζι με καρέκλες σε μια σωρεία ανθρώπων που ήταν εξαιρετικά απίθανο να έχουν τραπε- ζαρία στο σπίτι τους. Μιας και η αμέσως επόμενη αγαπη- μένη ιστοσελίδα της Ντάφνι ήταν η μεσιτική Rightmove. co.uk, ήξερε ότι κάθε τραπεζαρία στην περιοχή είχε προ πολλού μετατραπεί σε γραφείο, γυμναστήριο ή «δωμάτιο ψυχαγωγίας». Και δηλαδή τι μπορεί να έκαναν σ’ ένα δωμά- τιο ψυχαγωγίας; Ψυχαγωγούσαν; Ψυχαγωγούνταν; Ένας Θεός ξέρει. ΗΝτάφνι συνέχισε να σκρολάρει στις πρόσφατες αναρ- τήσεις, αλλά δεν μπορούσε με τίποτα να συγκεντρωθεί. Εβδομήντα , έλεγε και ξανάλεγε από μέσα της. Εβδομήντα . Ήταν στ’ αλήθεια τόσο μεγάλη; Σίγουρα δεν ένιωθε τόσο και ούτε μπορούσε να το χωνέψει ακόμη. Πώς στο καλό είχε φτάσει ως εδώ; Πότε πέρασαν τόσα χρόνια; Η Ντάφνι περίμενε ότι σε αυτό το σημείο η ζωή της θα ήταν εντελώς διαφορετική. Φανταζόταν ότι σε αυτή τη φά- ση θα είχε γύρω της αγαπημένους φίλους και συγγενείς. Εντάξει, ίσως όχι αγαπημένους φίλους και συγγενείς, αλλά τουλάχιστον μια ομάδα ανθρώπων που θα τους γνώριζε από παλιά και με τους οποίους θα τη συνέδεαν το παρελθόν, τα γονίδια ή τα κοινά περιουσιακά στοιχεία. Κι όμως, να την τώρα, ολομόναχη, να παρακολουθεί εμμονικά τους γείτο- νές της και να μιλάει στα φυτά της. Όχι στο γιούκα όμως, που ποτέ δεν της γέμισε το μάτι. Το διαμέρισμά της ήταν, ομολογουμένως, φανταστικό, με θέα στον μεγαλοπρεπή στριφογυριστό Τάμεση, στη γέ-