Πώς να μεγαλώσετε χωρίς αξιοπρέπεια

C L A R E P O O L E Y 14 δρόμου. «Δεν νομίζω ότι ψάχνουν εσένα. Εμένα θέλουν. Και να σας πω κάτι, είναι σχεδόν ανακουφιστικό μετά από τόσα χρόνια. Είχα εθιστεί, νομίζω. Έπρεπε όμως να διακυ- βεύονται όλο και περισσότερα για να νιώθω την ίδια έξαψη. Γιατί δεν περιορίστηκα στο μπίνγκο, σαν κανονικός συντα- ξιούχος; Νομίζωότι ο μόνος τρόπος για να σταματήσω είναι να μπωφυλακή. Απ’ ό,τι φαίνεται, έφτασε αυτή η ώρα.Μ’ έπιασαν στα πράσα». Ο άντρας άρχισε να σηκώνεται από τη θέση του, απλώ- νοντας τα χέρια τουώστε ηΠένι να του περάσει χειροπέδες. Στο διπλανό κάθισμα, ένα ξανθό αγοράκι κοιμόταν σαν αγ- γελούδι, με ένα τεράστιο κράνος αστυνομικού πεσμένο μπροστά στα μάτια του. Τα μπράτσα του ήταν τυλιγμένα γύρω από ένα γέρικο σκυλί απροσδιόριστης ράτσας. Σαν να διαισθάνθηκε το δράμα που παιζόταν γύρω του, το αγορά- κι άνοιξε τα μάτια του και κοίταξε την Πένι με φρίκη. «ΚΡΥΨΤΕ ΤΑ ΟΛΑ! ΜΑΣ ΤΗΝ ΠΕΦΤΟΥΝ, ΓΑΜΩΤΗ ΜΟΥ!» φώναξε, ξυπνώντας τον σκύλο που, όπως αποδεί- χτηκε, γάβγιζε απρόσμενα δυνατά. Η Πένι πισωπάτησε από το σοκ. Ολόκληρο το λεωφορείο ξέσπασε σε χειροκρο- τήματα. «ΒΟΥΛΩΣ’ ΤΟ,Μάγκι Θάτσερ!» είπε μια ηλικιωμένη στο βάθος, η οποία είχε προφανώς άνοια και δεν είχε ιδέα ποιος ήταν ο νυν πρωθυπουργός ούτε πως δεν βρισκόταν μαζί του στο λεωφορείο. «Μπράβο, Λάκι! Το ξέραμε ότι θα τα κατάφερνες!» είπε ο κύριος τώραπου η επικείμενη σύλληψή του είχε διακοπεί. Όταν είδε όμως την έκφραση της Πένι, πρόσθεσε «Μας