Πώς λειτουργεί ο φασισμός

ΤΟ ΜΥΘΙΚO ΠΑΡΕΛΘOΝ 35 ένα ψεύτικο παρελθόν όσο στους Γερμανούς». Ο Γκάουλαντ ζήτησε «να επιστραφεί το παρελθόν στον λαό της Γερμανίας» και με αυτό εννοούσε το παρελθόν στο οποίο οι Γερμανοί ήταν ελεύθεροι να είναι «υπερήφανοι για τα επιτεύγματα των στρα- τιωτών μας [sic] και στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους». Όπως ακριβώς οι πολιτικοί του αμερικανικού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος επιδιώκουν να χαλιναγωγήσουν τη δυσαρέσκεια (και τις ψήφους) των λευκών αποκηρύσσοντας τα ακριβή ιστο- ρικά στοιχεία για την κτηνωδία της δουλείας, αλλά και υπο- στηρίζοντας ότι αυτά είναι ένας τρόπος για να «θυματοποιη- θούν» οι αμερικανοί λευκοί, ιδιαίτερα του Νότου, έτσι και το AfD επιδιώκει να συγκεντρώσει ψήφους παρουσιάζοντας την ακριβή ιστορία του ναζιστικού παρελθόντος της Γερμανίας ως μια μορφή θυματοποίησης του γερμανικού λαού. Σε μια ομιλία του νωρίτερα εκείνη τη χρονιά στη Δρέσδη, ένας από τους ηγέτες του AfD, ο Μπιορν Χόκε, μίλησε με πάθος σχετικά με την ανάγκη για «μια κουλτούρα μνήμης που μας φέρνει σε επαφή πρώτα και κύρια με τα μεγάλα επιτεύγματα των προγό- νων μας». 10 Τα σχόλια του Χόκε για «μια κουλτούρα μνήμης» απηχούν σε ανησυχητικό βαθμό εκείνα του δημιουργού του μύθου της ναζιστικής Γερμανίας. Το 1936, ο Χάινριχ Χίμλερ μίλησε με παρόμοιο τρόπο για τα επιτεύγματα των Γερμανών: Ένας λαός ζει ευτυχισμένα στο παρόν και στο μέλλον εφόσον αναγνωρίζει το παρελθόν και το μεγαλείο των προγόνων του […] Θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε στους άντρες μας, και στον γερμανικό λαό, ότι δεν έχουμε ένα παρελθόν μόνο χιλίων ετών περίπου, ότι δεν είμαστε ένας βάρβαρος λαός