Πώς η Σιμόν έγινε η Μποβουάρ: Μια ολόκληρη ζωή

ΈΝΑ ΚΟΡΊΤΣΙ ΜΕΓΑΛΏΝΕΙ 47 όταν πληροφορήθηκαν ότι το μωρό ήταν κορίτσι. Πρόσθεσαν απλώς ένα υστερόγραφο: «Απ’ ό,τι αντιλαμβάνομαι, το βρέφος ήταν κοριτσάκι, αφού το θέλησε ο Θεός». 9 Η Μποβουάρ περιέγραφε τα πρώτα χρόνια της με ένα αίσθημα «ακλόνητης ασφάλειας», η οποία κατέρρευσε μόνο από τη συνειδη- τοποίηση ότι ήταν κι εκείνη τελικά «καταδικασμένη να γίνει μια απόκληρος της παιδικής ηλικίας». Της άρεσε να βρίσκεται στο ύπαι- θρο και να εξερευνά τη φύση, να απολαμβάνει το τρέξιμο μέσα στα χορτάρια και να μελετά τα φύλλα και τα λουλούδια, τους σπόρους και τους ιστούς των αραχνών. Κάθε καλοκαίρι η οικογένεια περνού- σε δύο μήνες στην εξοχή: έναν μήνα στο σπίτι της αδερφής του Ζορζ, της Ελέν (ένα κάστρο με πυργίσκους του 19ου αιώνα, που λε- γόταν Λα Γκριγιέρ), και άλλον έναν στο κτήμα του πατέρα του στο Μερινιάκ. Το κάστρο στο Μερινιάκ βρισκόταν μέσα σε ένα μεγάλο κτήμα με έκταση πάνω από 500 στρέμματα και πρόσφερε στη Σιμόν άφθονες ευκαιρίες να χαθεί μέσα στην ομορφιά της φύσης. Το δέος που ένιωθε για τους φυσικούς χώρους θα εξακολουθούσε να τη συ- νοδεύει σε όλη τη διάρκεια της ζωής της. Συνέχισε να συνδέει την ύπαιθρο με τη μοναξιά, την ελευθερία και την ύψιστη ευτυχία. 10 Πα- ρά το μεγαλείο του όμως –και προς μεγάλη έκπληξη ορισμένων από τους παριζιάνους επισκέπτες του–, το κάστρο δεν είχε ούτε τρεχού- μενο νερό ούτε ηλεκτρικό. 11 Το διαμέρισμά τους στο Παρίσι, αντίθετα, ήταν πλέον πολυτελές, αστραφτερό και κατακόκκινο – κόκκινη χνουδωτή ταπετσαρία, κόκ- κινη αναγεννησιακή τραπεζαρία, κουρτίνες από κόκκινο βελούδο και κόκκινο μετάξι. Οι τοίχοι του σαλονιού ήταν ντυμένοι με καθρέφτες, που αντανακλούσαν το φως ενός κρυστάλλινου πολυέλαιου, και στο τραπέζι υπήρχαν στηρίγματα για να ακουμπούν οι συνδαιτημόνες τα μαχαίρια του φαγητού. Όταν βρίσκονταν στην πόλη, η Φρανσουάζ καληνύχτιζε την κόρη της με φορέματα από τούλι και βελούδο και ύστερα επέστρεφε στο καθιστικό για να παίξει μουσική στο πιάνο με την ουρά για τους καλεσμένους τους. Μοναξιά και φύση δύσκολα συναντούσαν εδώ: η Σιμόν ήταν αναγκασμένη να συμβιβάζεται με τον «κοινόχρηστο παιδότοπο», τον Κήπο του Λουξεμβούργου. 12 Η Σιμόν είχε σπουδαία εξέλιξη ως αναγνώστρια και η οικογένειά της καλλιεργούσε τη φιλοπεριέργειά της αυτή με μεγάλη επιμέλεια.