Πώς η Σιμόν έγινε η Μποβουάρ: Μια ολόκληρη ζωή

ΈΝΑ ΚΟΡΊΤΣΙ ΜΕΓΑΛΏΝΕΙ 53 αιώνια διένεξη»: αυτός ήταν, πίστευε, ο βασικός λόγος για τον οποίο είχε γίνει διανοούμενη. 26 Όταν κηρύχθηκε ο Α΄ Παγκόσμιος πόλεμος τον Αύγουστο του 1914, ο Ζορζ και η Φρανσουάζ φοβήθηκαν το ενδεχόμενο της κατο- χής κι έτσι η οικογένεια έμεινε στο κάστρο Λα Γκριγιέρ μέχρι να αξιολογήσουν κατά πόσο ήταν ασφαλές να επιστρέψουν στο Παρίσι. Εκεί, θυμόταν η Σιμόν, ήταν η πρώτη φορά που καταπιάστηκε με «γυναικείες ασχολίες», όπως η κονσερβοποίηση και το πλέξιμο, «με μια κάποια ευχαρίστηση». 27 Την προηγούμενη χρονιά ο Ζορζ είχε αποστρατευτεί λόγω αδυναμίας στην καρδιά. Επιστρατεύτηκε όμως ξανά, παρ’ όλα αυτά, λόγω του πολέμου κι έτσι τον Οκτώβριο βρισκό- ταν ήδη στο μέτωπο. Ύστερα από μερικές εβδομάδες έπαθε καρδιακή προσβολή, οπότε απαλλάχθηκε για μία ακόμα φορά από την ενεργό υπηρεσία και εστάλη σε ένα στρατιωτικό νοσοκομείο για να αναρρώ- σει. Όταν βγήκε από το νοσοκομείο και επέστρεψε στο Παρίσι στις αρχές του 1915, ανέλαβε ξανά καθήκοντα στο Υπουργείο Πολέμου. Το Παρίσι μαστιζόταν από τον πληθωρισμό, το εισόδημά του ήταν αμελητέο και οι αποδόσεις από τις επενδύσεις του μειώνονταν με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Τα έξοδά του ωστόσο δεν προσαρμόστηκαν αναλόγως. Κατά τη διάρκεια των χρόνων αυτών η άλλοτε όμορφη Σιμόν μπήκε σε μια άχαρη εφηβεία. Κι ενώ τα υγιή, κουκλίστικα χαρακτη- ριστικά της Ελέν τής εξασφάλιζαν δικαίως το παρατσούκλι «Κουκλί- τσα», η Σιμόν έτρωγε ελάχιστα, φαινόταν ασθενική και διαγνώστηκε με σκολίωση. Ο αυστηρός ηθικός κώδικας της μητέρας της, το στέ- νεμα των οικονομικών της οικογένειας και οι κανόνες του Παρισιού σε συνθήκες συσκότισης έδιναν στις ολοένα και πιο ψυχαναγκαστι- κές της τάσεις νέες διεξόδους για να εξασφαλίσει την έγκριση των γονιών της. Γινόταν σιγά σιγά μια ευσυνείδητη κόρη – ώσπου ξαφνικά ολό- κληρο το σύμπαν της άρχισε να καταρρέει.