Δόκτωρ Πορδαλός: Η μπανιέρα του χρόνου

| 21 | στηκε να παραδεχτεί πως η Λίζα είχε δίκιο. Πέρα του ότι ήταν λίγο τσαλακωμένο, αφού είχε βραχεί, φαινό- ταν ολοκαίνουριο, με ζωντανά χρώματα και άθικτα δόντια και γωνίες. «Μπορεί να είναι πλαστό» είπε αλλά δεν ακουγό- ταν πια τόσο σίγουρος. «Λες;» είπε η Λίζα. Ο Μπούλης κούνησε το κεφάλι του αβέβαια. «Κάτι υπάρχει από κάτω» είπε. «Τα πάντα εδώ είναι πάνω κάτω» είπε η Λίζα. «Νόμιζα πως είπες πως ήταν μπρος πίσω» είπε ο Μπούλης. «Τι είπες;» ρώτησε η Λίζα. «Αυτό που είπες εσύ». «Δηλαδή;» «Πως όλα ήταν μπρος πίσω» είπε ο Μπούλης. «Ακριβώς!» είπε η Λίζα και του άρπαξε την κάρτα από το χέρι. «Ακριβώς αυτό!» Την κοίταξε προσε- κτικά και έμεινε με ανοιχτό στόμα. «Τι έγινε;» ρώτησε ανήσυχος. «Νομίζω… νομίζω πως ο δόκτωρ Πορδαλός είναι σε κίνδυνο» τραύλισε η Λίζα και ξαφνικά χλώμιασε. «Διάβασε όλη την κάρτα μπρος πίσω».