Δόκτωρ Πορδαλός: Η μπανιέρα του χρόνου

| 17 | «Το παράξενο δεν είναι το πώς βράχηκε» είπε η Λίζα. «Είναι αυτά που γράφει! Ποιοι είναι οι ΑΖΙΛ και ΗΛΥΟΠΜ , ας πούμε;» «Μπορεί να ξέχασε τα ονόματά μας» είπε ο Μπού- λης. «Καθόλου! Έχει γράψει Λίζα Πέντερσεν και τη διεύθυνσή μου πολύ σωστά στην κάρτα» είπε η Λίζα. «Χμμ» χλιμίντρισε ο Μπούλης, αλλά δεν ακούστηκε τόσο σίγουρο όσο τα προηγούμενα χμμ. « ΑΖΙΛ είναι το Λίζα μπρος πίσω» είπε η Λίζα. «Στοιχειώδες» είπε ο Μπούλης και έσπευσε να διαβάσει ανάποδα. Και το ΑΖΙΛ ήταν πράγματι Λίζα. «Όμως τι είναι το ΗΛΥΟΠΜ ;» ρώτησε. «Μάντεψε!» είπε η Λίζα και αναστέναξε. «Χμ… μήπως Λίζα πάνω κάτω;» «Μπούλης μπρος πίσω!» «Χε χε» κάγχασε ο Μπούλης και φάνηκε μια σειρά από μικροσκοπικά οδοντωτά δόντια. «Αστειευό- μουνα. Είναι στοιχειώδες!» Όμως τα αυτιά του είχαν κοκκινίσει. «Ωραία λοιπόν, το πρόβλημα λύθηκε, γιατί χολοσκάς;» «Δεν είναι αυτό το περίεργο!» φώναξε η Λίζα εκνευ- ρισμένη.