Έντγκαρ Άλαν Πόε

Ο Δ Ι Α Γ Ω Ν Ι Σ ΜΟ Σ 27 σεως υπότιτλο: «ΒραβευμένοΠοίημα», αποδίδοντας έτσι στον εαυτό του την αναγνώριση που του είχε αρνηθεί η κριτική επιτροπή του διαγωνι­ σμού. Δέκα χρόνια αργότερα, εξακολουθούσε να αγανακτεί με την απόφαση των κριτών, όπως καταδεικνύει το βιογραφικό δοκίμιο που δημοσίευσε ο Χένρι Χερστ στο Saturday Museum της Φιλαδέλφειας. Μο­ λονότι ο Χερστ έγραψε το δοκίμιο, ο Πόε ήταν εκείνος που τον εφοδίασε με τις λεπτομέρειες. ΟΧερστ σημείωνε ότι «και τα δύο βραβεία δόθηκαν στον Πόε, μολονότι ανάμεσα στους συμμετέχοντες υπήρχαν πολλά από τα πιο ένδοξα ονόματα της λογοτεχνίας μας». 4 Στα τέλη της δεκαετίας του 1820 και στις αρχές της επόμενης, οι εκ­ δότες διοργάνωναν διαγωνισμούς προκειμένου τα περιοδικά τους να γίνουν γνωστά και έτσι να αυξηθούν τόσο οι συνδρομές όσο και οι δια­ φημίσεις. Ωστόσο πολλοί απʹ αυτούς επιθυμούσαν ειλικρινά να ενθαρ­ ρύνουν την ανάπτυξη της αμερικανικής λογοτεχνίας. Μερικές φορές οι διαγωνισμοί θέσπιζαν διακρίσεις για διαφορετικά είδη –δοκίμια, ποιή­ ματα, αφηγήματα–, όμως μόνο τα βραβεία πεζογραφίας συνοδεύο­ νταν από αξιόλογα χρηματικά ποσά. Με άλλα λόγια, οι διαγωνισμοί προσέδιδαν εμπορική αξία στη λογοτεχνία. Ο Πόε ήθελε να είναι ποιη­ τής, όμως οι διαγωνισμοί τον έκαναν να αντιληφθεί ότι η πεζογραφία ήταν πιο προσοδοφόρα. Άλλαξε προσανατολισμό και άρχισε να γράφει διηγήματα. Ο Πόε απολάμβανε με την καρδιά του έναν καλό διαγωνισμό. Εκεί­ νος του Visiter δεν ήταν ο πρώτος του. Δύο χρόνια νωρίτερα, το Saturday Courier της Φιλαδέλφειας είχε προσφέρει αμοιβή εκατό δολαρίων για το καλύτερο διήγημα. Η είδηση για τη διεξαγωγή του διαγωνισμού είχε διαδοθεί ως το Νιου Χαμσάιρ προς βορράν και ως την Καρολίνα προς νότον. 5 ΟΠόε ζούσε στηΒαλτιμόρη εκείνη την εποχή. Είχε αποπεμφθεί από τη στρατιωτική ακαδημία του Γουέστ Πόιντ και μην έχοντας πού να πάει είχε επιστρέψει στο σπίτι της θείας του, τηςΜαρίας Κλεμ, στηΒαλ