Πύρινη θύελλα (Οι περιπέτειες του νεαρού Σέρλοκ Χομλς)

11 «Το κορίτσι δεν είναι η “αγαπημένη” μου» είπε ο άν­ δρας. Εξακολουθούσε να μιλάει ήρεμα, να προφέρει τις λέξεις με ακρίβεια, αλλά από κάπου βαθιά μέσα του ανα­ δυόταν ένας τόνος στη φωνή που έκανε τον Κάι Λουνγκ να ριγήσει. «Ναι, θέλω να κάνεις τατουάζ το όνομά της στο μέτωπό μου, κοντά στον εγκέφαλο, ώστε να το θυμάμαι. Το καλό που σου θέλω το αποτέλεσμα να είναι άψογο – δεν ανέχομαι τα λάθη». «Κάνω καλύτερα τατουάζ σε ολόκληρη πόλη!» είπε όλο περηφάνια ο Κάι Λουνγκ. «Έτσι άκουσα – γι’ αυτό βρίσκομαι εδώ». Ο Κάι Λουνγκ αναστέναξε. «Ποιο είναι όνομα κορι­ τσιού;» «Το έχω γράψει. Διαβάζεις αγγλικά;» «Διαβάζω πολύ καλά». Ο άνδρας άπλωσε το αριστερό του χέρι. Κρατούσε ένα κομμάτι χαρτί. Ο Κάι Λουνγκ το πήρε με προσοχή, προ­ σπαθώντας να μην αγγίξει το δέρμα του άνδρα. Κοίταξε το όνομα στο χαρτί. Ήταν γραμμένο με πολύ ευανάγνω­ στο γραφικό χαρακτήρα και δεν είχε κανένα πρόβλημα να το διαβάσει. «Βιρτζίνια Κρόου» είπε. «Σωστά το λέω;» «Απολύτως». «Τι χρώμα θες;» ρώτησε ο Κάι Λουνγκ. Περίμενε να ακούσει από τον άνδρα «μπλε», αλλά εκείνος τον εξέπληξε. «Κόκκινο» είπε ο άνδρας. «Θέλω το μελάνι να είναι κόκ­ κινο – σαν το χρώμα του αίματος».