Πύρινη θύελλα (Οι περιπέτειες του νεαρού Σέρλοκ Χομλς)

8 ότι φαινόταν να περνά την άλλη μισή ζωή του μετατρέπο­ ντας τα τατουάζ των ονομάτων πρώην αγαπημένων σε άλλα πράγματα – συρματόπλεγμα, λουλούδια ή γενικώς οτιδή­ ποτε θα κάλυπτε τα γράμματα. «Θα μπορούσα να σου κά­ νω ένα ωραίο ψάρι, ένα χρυσόψαρο ίσως, με λέπια στα χρώματα του ουράνιου τόξου. Πώς σου φαίνεται; Τατουάζ ψαριού καλό για ναύτη, ναι;» «Θέλω μια άγκυρα» είπε πεισματικά ο άνδρας. «Εντάξει, καλά. Άγκυρα λοιπόν». Αναστέναξε. «Έχεις καμιά ιδιαίτερη άγκυρα κατά νου ή τη συνηθισμένη;» Ο ναύτης συνοφρυώθηκε. «Πόσα διαφορετικά είδη άγκυρας υπάρχουν;» «Συνηθισμένη άγκυρα λοιπόν». Ετοιμάστηκε να βάλει το πρώτο σημάδι με τη βελόνα. Το μελάνι θα χυνόταν μέσα από το μικρό τσίμπημα στο χέρι του ναύτη και θα έβαφε τον ιστό κάτω από το δέρμα. Το δέρμα στο εξωτερικό του χεριού θα ξεθώριαζε, θα άλ­ λαζε και θα μαύριζε από τον ήλιο με το πέρασμα του χρό­ νου, αλλά το μελάνι θα έμενε για πάντα εκεί, κάτω από το δέρμα. Με αρκετά από αυτά τα μικρά τσιμπήματα και αρκετά διαφορετικά χρώματα μελανιού μπορούσε να ζω­ γραφίσει οτιδήποτε – ένα ψάρι, έναν δράκο, μια καρδιά… ή μια μπλε άγκυρα. Ακόμα μία μπλε άγκυρα. Ξαφνικά, η πόρτα άνοιξε, καθώς κάποιος την έσπρωξε βίαια απέξω. Χτύπησε στον εσωτερικό τοίχο, όπου το πό­ μολο άφησε ένα βαθούλωμα στα εκτεθειμένα τούβλα. Στο κατώφλι στεκόταν ένας άνδρας. Ήταν τόσο ψηλός και

RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=