Πύρινη θύελλα (Οι περιπέτειες του νεαρού Σέρλοκ Χομλς)

32 να μείνει κρυφό, κάτι που δεν ήθελε να μάθει κανείς. Το σίγουρο ήταν ότι δεν ξεσκόνιζε τα ράφια – ήταν άλλωστε μια δουλειά για υπηρέτριες και όχι για την οικονόμο. ΟΣέρλοκ κρυφοκοίταξε από την άκρη της βιβλιοθήκης, κρατώντας το μεγαλύτερο μέρος του κεφαλιού και ολόκλη­ ρο το σώμα του κρυμμένο στις σκιές. Ήταν πράγματι η κυ­ ρία Έγκλαντιν. Είχε γονατίσει μπροστά στο μέσο περίπου μιας σειράς από ράφια, με τη μαύρη φούστα με το κρινο­ λίνο απλωμένη γύρω της. Τραβούσε τα βιβλία δύο δύο και τρία τρία, αφήνοντάς τα να πέσουν στο χαλί. Ένα μέρος του μυαλού του Σέρλοκ πονούσε βλέποντας την κακομετα­ χείριση των βιβλίων – μερικά είχαν πέσει ανοιχτά, με τις σελίδες τους τσαλακωμένες και τις ράχες τους τσακισμένες. Αφού τα έβγαλε από το ράφι, έσκυψε ακόμα πιο χαμηλά, με το κεφάλι της κοντά στο χαλί, και περιεργάστηκε το κενό που είχε δημιουργήσει. Ό,τι κι αν ήταν αυτό που έψα­ χνε, δε βρισκόταν εκεί. Ξεφυσώντας απογοητευμένη έχωσε πάλι γρήγορα τα βιβλία στο ράφι, κατά τα φαινόμενα δί­ χως να νοιάζεται για την αρχική τους σειρά, ούτε για το αν τα έβαζε ανάποδα ή με τη ράχη προς τα μέσα. Κοίταξε στ’ αριστερά της, αντίθετα από τη μεριά όπου βρισκόταν ο Σέρλοκ. Έχοντας προειδοποιηθεί από αυτήν της την κίνηση, εκείνος τράβηξε το κεφάλι του πίσω, ακρι­ βώς τη στιγμή που το δικό της άρχισε να στρέφεται προς το μέρος του. Ήξερε ότι ήταν απλώς στη φαντασία του, αλλά σχεδόν έβλεπε την ένταση στο βλέμμα της να καψα­ λίζει το χαλί και να διαταράσσει τη σκόνη.