Πύρινη θύελλα (Οι περιπέτειες του νεαρού Σέρλοκ Χομλς)

22 με ανθρώπους που περπατούσαν προς πάσα κατεύθυνση για να κάνουν τις δουλειές τους. Ο Σέρλοκ κοντοστάθηκε για λίγο, παρατηρώντας τον χώρο γύρω του –τα ρούχα, τις διάφορες στάσεις σώματος, τα δέματα, τα κουτιά και τις τσάντες που κουβαλούσαν οι άνθρωποι–, προσπαθώντας να ερμηνεύσει όσα έβλεπε. Εκείνος εκεί ο άνδρας –με τα κόκκινα εξανθήματα στο μέτωπο– κρατούσε στο χέρι του ένα κομμάτι χαρτί σαν να εξαρτιόταν απ’ αυτό η ζωή του. ΟΣέρλοκ γνώριζε ότι πίσω του, σε απόσταση λίγων λεπτών με τα πόδια, υπήρχε το χειρουργείο ενός γιατρού και λίγο παρακάτω, προς τα εκεί που περπατούσε, ένα φαρμακείο. Ήταν σχεδόν βέβαιο ότι πήγαινε να πάρει κάποιο φάρμα­ κο μετά την εξέτασή του. Ο άνδρας στην απέναντι πλευρά του δρόμου –με καλά ρούχα, αλλά αξύριστος, με θολό βλέμμα και φθαρμένα, λασπωμένα παπούτσια– ήταν μάλ­ λον αλήτης, του οποίου το κοστούμι ήταν πιθανώς δωρεά κάποιου ενορίτη στην εκκλησία. Όσο για τη γυναίκα που πέρασε ακριβώς από μπροστά του, σπρώχνοντας με το χέρι μια τούφα μαλλιά από το πρόσωπό της –τα χέρια της, λευκά και ρυτιδιασμένα, σαν να είχαν μείνει πολλή ώρα στο νερό, έδειχναν να ανήκουν σε πιο ηλικιωμένη γυναί­ κα– ήταν προφανώς πλύστρα. Άραγε αυτό εννοούσε ο Ρούφους Στόουν όταν έλεγε ότι έπρεπε να κοιτάζει το δάσος και όχι τα δέντρα; Αυτή τη στιγμή δεν έβλεπε τους ανθρώπους ως μεμονωμένες οντό­ τητες, αλλά έβλεπε ταυτόχρονα την ιστορία τους και το πιθανό τους μέλλον.