Πύρινη θύελλα (Οι περιπέτειες του νεαρού Σέρλοκ Χομλς)

21 εξασκείς και μεμονωμένες νότες. Δοκίμασε να παίξεις μια νότα παρατεταμένα, με διαφορετικούς τρόπους – θλιμμέ­ να, χαρούμενα, οργισμένα. Άσε το συναίσθημα να διαπο­ τίσει τη μουσική και δες πώς αυτό αλλάζει τη νότα». «Δεν έχω… καλή σχέση με τα συναισθήματα» παραδέ­ χθηκε ο Σέρλοκ σιγανά. «Εγώ έχω» απάντησε ο Στόουν εξίσου σιγανά «πράγμα που σημαίνει ότι μπορώ να σε βοηθήσω». Ακούμπησε για μια στιγμή το χέρι του στον ώμο του Σέρλοκ, τον έσφιξε κι ύστερα το απομάκρυνε. «Είναι ώρα να φεύγεις. Πήγαινε βρες εκείνη την Αμερικάνα και πέρνα λίγο χρόνο μαζί της». «Τη Βιρτζίνια;» Στη σκέψη και μόνο τον έπιασε ταχυ­ παλμία, αλλά δεν ήξερε αν ήταν από χαρά ή από τρόμο. «Μα…» «Δεν έχει “μα”. Απλά πήγαινε να τη δεις». «Εντάξει» είπε ο Σέρλοκ. «Αύριο την ίδια ώρα;» «Αύριο την ίδια ώρα». Έβαλε το βιολί στη θήκη του και μισοκατέβηκε, μισογλί­ στρησε από την κινητή σκάλα στο κεφαλόσκαλο, κατεβαί­ νοντας έπειτα με θόρυβο τις σκάλες μέχρι το ισόγειο. Η σπιτονοικοκυρά του Στόουν –μια γυναίκα στην ίδια περίπου ηλικία, με μαύρα μαλλιά και πράσινα μάτια– βγήκε από την κουζίνα και είπε κάτι καθώς την προσπέρασε τρέχοντας, αλλά ο Σέρλοκ δεν μπόρεσε να διακρίνει τι ήταν. Μέσα σε δευτερόλεπτα είχε βγει στην ψυχρή, καθαρή λιακάδα. Στο Φάρναμ επικρατούσε η συνηθισμένη πολυκοσμία – οι λιθόστρωτοι ή λασπωμένοι δρόμοι του ήταν γεμάτοι