Πύρινη θύελλα (Οι περιπέτειες του νεαρού Σέρλοκ Χομλς)

14 τής σκάλας στο κεφαλόσκαλο. Το σκαρφάλωμα στη σκάλα, κρατώντας ταυτόχρονα ένα βιολί κι ένα δοξάρι, ήταν δύ­ σκολο, αλλά στον Σέρλοκ άρεσε η απομόνωση που παρείχε η σοφίτα, καθώς και η αίσθηση της αφθονίας χώρου. Σκεφτόταν πως μια μέρα θα είχε τον δικό του χώρο για να μένει – κάπου όπου θα μπορούσε να αποσύρεται από τον κόσμο και να μην τον ενοχλεί κανείς, κάπου όπου δε θα επέτρεπε σε κανέναν άλλο να μπει. Ακούστηκε απέξω το φτερούγισμα περιστεριών και, κα­ θώς κούρνιασαν, το φως προς στιγμήν χάθηκε. Το κρύο από τον δρόμο εισέβαλε στη σοφίτα σαν δάχτυλα παγωμένου αέρα που περνούσαν από τα κενά ανάμεσα στα κεραμίδια. Αναστέναξε. Ένιωθε βαρύ και κάπως άβολο το μουσικό όργανο στο χέρι του, σαν να μην είχε ξαναπιάσει ποτέ του βιολί. Στο αναλόγιο μπροστά του υπήρχε η παρτιτούρα ενός μουσικού κομματιού τουΜότσαρτ – σύμφωναμε τον Στόουν, διασκευή για σόλο βιολί της διάσημης άριας της Βασίλισσας της Νύχτας 1 , από μια όπερα με τίτλο Ο μαγεμένος αυλός. Στο μυαλό του Σέρλοκ, οι μαύρες νότες που βρίσκονταν πάνω στο πεντάγραμμο αποτελούσαν ένα είδος κώδικα, αλλάήταν ένας κώδικας που είχε αποκρυπτογραφήσει πολύ γρήγορα – ένα κρυπτόγραμμα απλής υποκατάστασης 2 . Μια μαύρη 1 Ήταν η πιο δημοφιλής ονομασία με την οποία αναφέρονταν –και ανα­ φέρονται μέχρι σήμερα– στο «Der Hölle Rache kocht in meinem Herzen», «Της Κόλασης η εκδίκηση βράζει στην καρδιά μου». 2 Όπως του έμαθε ο Αμάιους Κρόου στο Οι περιπέτειες του νεαρού Σέρλοκ Χολμς: Η Κόκκινη Βδέλλα , σ. 149.