Πινόκιο, ο βασιλιάς των παρανόμων (Η ωραιότερη ιστορία που γράφτηκε ποτέ)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 26 «Αναρωτήθηκες ποτέ γιατί μας ανέθεσαν την πιο κατεστραμμένη ιστορία;» ΟΝτιέγκο την κοίταξε με την άκρη του ματιού του για μια στιγμή, κι ύστερα έστρεψε το βλέμμα του και πάλι στο αντίτυπο του Πινόκιο . Η Άλμπα κι εκείνος είχαν ντύ- σει τα εξώφυλλα με χαρτί εφημερίδας, για να μη φαίνε- ται ότι ήταν ένα από τα απαγορευμένα βιβλία. «Ε, εντάξει, υποθέτω επειδή το έχουμε ξανακάνει» γρύλισε. «Τέσσερις φορές!» είπε εκείνη. «Και τα καταφέραμε και τις τέσσερις. Τα άλλα ζευγάρια ούτε που το δοκί- μασαν. Απλώς μας παρακολουθούσαν. Μελέτησαν τη στρατηγική μας, αλλά δεν μπήκαν ποτέ σε μια ιστορία, ούτε χρησιμοποίησαν το μελάνι του Νέρο για να κατα- σκευάσουν αντικείμενα ούτε έβγαλαν τίποτα από την πόρτα FINIS. Θυμάσαι πόσο μπερδεμένοι ήμασταν στην πρώτη μας περιπέτεια; Με τον Πίτερ Παν στη Χώρα του Ποτέ;» Του Ντιέγκο του ξέφυγε ένα γελάκι. «Αν θυμάμαι, λέει; Ούτε που ξέραμε τι κάναμε. Μέ- χρι που για ένα διάστημα ξέχασα ότι ήμουν ο Ντιέγκο. Είχα αρχίσει να γίνομαι στ’ αλήθεια χαμένο παιδί…» «Φαντάσου λοιπόν πώς θα είναι τα πράγματα για καθένα από τα άλλα παιδιά. Φαντάζεσαι πόσο αγχω-