Πινόκιο, ο βασιλιάς των παρανόμων (Η ωραιότερη ιστορία που γράφτηκε ποτέ)

ΤΟ ΤΡΕΝΟ 25 «Ήο δράκος του Δον Κιχώτη που έβγαζε φωτιές απ’ το στόμα του;» ρώτησε η Άλμπα ειρωνικά, στρέφοντας την καρέκλα του αδερφού της για να τον έχει απέναντί της. «Εντάξει, ίσως όχι και τόσο. Αλλά είναι εφτά , και αυτή η τρομακτική μαριονέτα, που τώρα θέλει να την αποκαλούν Δον Πινόκιο , τους κάνει ό,τι θέλει. Όλοι μα- ζί αυτοί οι εγκληματίες έχουν τρομοκρατήσει τη μισή Ιταλία. Ούτε καν η αστυνομία δεν τολμά να τα βάλει μαζί τους. Και τι έχεις να πεις για το τρένο; Μια ατμο- μηχανή που ζυγίζει δέκα τόνους, μαζί με τα πέντε της βαγόνια. Κι αυτά πρέπει να τα βγάλουμε από την ιστο- ρία!» «Πολύ σωστά, γι’ αυτό ακριβώς πρέπει να μελετή- σουμε και την παραμικρή λεπτομέρεια του παραμυ- θιού…» «Είναι άσκοπο, Άλμπα» είπε ο Ντιέγκο, καθώς έπια- νε από το τραπέζι το δικό του αντίτυπο των Περιπετειών του Πινόκιο . «Οι Φύλακες μας ανάθεσαν να διορθώσου- με την πιο κατεστραμμένη απ’ όλες τις ιστορίες. Δε θα τα καταφέρουμε ποτέ, και το ξέρεις». Χτύπησε δυνατά το βιβλίο πάνω στο τραπέζι των συνεδριάσεων κι ύστερα χύθηκε στην καρέκλα του. Η Άλμπα κάθισε σε μια άλλη, δίπλα στον αδελφό της.