Perfect day

P E R F E C T D A Y 13 Μετά όμως… Το κουδούνι χτύπησε, και όταν η εξώπορτα άνοιξε, οι άντρες όρμησαν μέσα. Χύμηξαν στον μπαμπά και τον έριξαν στο πά­ τωμα. Πρέπει να φώναζαν, γιατί η Ανν έβλεπε ανοιγμένα στό­ ματα. Όμως δεν άκουγε τίποτα· όλοι τους φώναζαν βουβά, γιατί όλα τα σκέπαζε ο υψίσυχνος ήχος που είχε πλημμυρίσει το κρανίο της. Οι άντρες τραβούσαν τον πατέρα της, τον τρα­ βούσαν από τα πόδια, τον τραβούσαν προς την πόρτα. Η Ανν έσφιξε στην αγκαλιά της το καλάθι με τα ξύλα. Είδε τον μπα­ μπά της να κάνει μια απότομη κίνηση και να γυρίζει προς το μέρος της. Το βλέμμα του ήταν άδειο. Μετά τον κουβάλησαν έξω, έξω στη νύχτα. Δύο από τους άντρες έμειναν στο σπίτι και προσπάθησαν να της εξηγήσουν τι ακριβώς είχε συμβεί. Τα λόγια τους έκοψαν το στέρνο της σαν μαχαίρια που μπήγονταν όλο και πιο βαθιά μέσα της, ώσπου τελικά έφτασαν στην καρ­ διά της. Της ήρθε λιποθυμία. Το καλάθι έπεσε στο πάτωμα. Πρώτα ακούστηκε ο υπόκωφος γδούπος των ξύλων, ύστερα του κρανίου της. Το σώμα της άρχισε να σφίγγεται, να συσπάται, η Ανν έβγαζε πνιχτούς ήχους και αισθανόταν να χάνεται, ώσπου έφτασε εδώ: στον κόσμο πίσω από τα κλειστά της βλέφαρα, όπου η καρδιά της είναι ακόμη αλώβητη, όπου είναι καλοκαίρι και μπορεί να πετάξει με τη βοήθεια του μπαμπά. Είναι επτά χρονών και είναι το «σκαθαράκι» του, και ο Λου Ριντ τραγου­ δάει για μια τέλεια μέρα… «Χρειαζόμαστε γιατρό!» Από κάπου ακούγεται μια ενοχλη­ τική, άγνωστη φωνή, που δυναμώνει ολοένα. Να αναπνεύσει, έτσι την προστάζει η φωνή – με το ένα εισπνοή, με το δύο εκ­ πνοή, και προπάντων ήρεμα, πάρα πολύ ήρεμα. «Ορίστε το σπρέι για το άσθμα!» Η Ανν αισθάνεται το κεφάλι της να κουνιέται. Πελώρια δά­ χτυλα της ανοίγουν το στόμα και χώνουν μέσα του κάτι σκληρό.