Πέρα δώθε

14 ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΠΟΥΛΙΔΟΥ Ο Χαρίλαος, αντιθέτως, όταν ξεμπάρκαραν στη Σύρο ήταν ένα γεροδεμένο παλικαράκι και γρήγορα έγινε ντελά­ λης, ακριβώς χάρη στη βροντώδη φωνή του! Τριγυρνούσε λοιπόν στον οικισμό και ανακοίνωνε τα νέα της Δημογερο­ ντίας φωνάζοντας δυνατά και καθαρά. Ανήσυχο μυαλό, στα μετέπειτα χρόνια εξελίχθηκε – άνοιξε κατάστημα που εφο­ δίαζε τον ταρσανά με είδη κιγκαλερίας. Εύστροφος, κυνή­ γησε και πήρε την αντιπροσωπεία μιας εγγλέζικης εταιρείας που ήταν διάσημη για τις άγκυρες που κατασκεύαζε και οι δουλειές του πήραν γρήγορα την ανιούσα. Καθώς λοιπόν το κατάστημα ήταν στα μέτρα του και με καλές επιδόσεις, ο Χαρίλαος απέκτησε μια απρόσβλητη αυτοπεποίθηση. Ακράδαντα θεωρούσε τον εαυτό του αυθεντία σε οτιδήποτε είχε να κάνει με τη λειτουργία της αγοράς και του χρήματος. Κοντολογίς, οι θειοι ήταν άνθρωποι ιδιόμορφοι και κου­ ραστικοί στις εμμονές τους, που όμως έβρισκαν πάντα ζεστή φιλοξενία στο σπίτι της ανιψιάς τους – χάρη στη μνήμη της μάνας της, που, όπως είπαμε, υπεραγαπούσε την εναπομεί­ νασα οικογένεια. Όλοι οι άλλοι, της μεγάλης οικογένειας των Καλπατζή, είχαν διασκορπιστεί στα πέρατα της οικου­ μένης – στο Ζαΐρ, στην Οντέσσα, στη Μασσαλία και στη Βιέννη… Εκείνο το πρωινό, λοιπόν, ξεκίνησαν τη μέρα τους oι δυο τους με επίσκεψη στο Χωρέμικο – ο Χαρίλαος διότι ήθελε να αναθέσει στον Στέφανο μια συναλλαγή του στο εξωτε