Πέρα δώθε

12 ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΠΟΥΛΙΔΟΥ κέντημα, ήθελες να διαβάσεις; Διάβασε στην καλοκαιρία, τότε μάλιστα! Στη βροχή τυλίξου καλά και μείνε πλάι στη στόφα να αγναντεύεις το πέλαγος» της έλεγε με το ύφος και τον τόνο που αποκτούσε η Αντριάννα, όταν μάλωνε τον Ζαννή – σαν παραμάνα του που ήταν. «Ωχού, καημένη Αυγή!» της απάντησε ξένοιαστα η Σμα­ ράγδα. «Όταν είναι ηλιόλουστος ο καιρός, θέλω να βγαίνω και να περπατώ. Όταν είναι κακός ο καιρός, θέλω να κάθο­ μαι σπίτι και να διαβάζω. Γι’ αυτό έτρεξα τώρα να πάρω τη Γενοβέφα απ’ τη θεία Ελβίρα –σπουδαίο βιβλίο μου είπαν ότι είναι– για να το ευχαριστηθώ, μια που χάλασε ο καιρός. Αλλά ήμουν άτυχη. Μ’ έπιασε η βροχή στον δρόμο. Ε, δεν θα λιώσω!» είπε η κυρία Σμαράγδα και τράβηξε γελαστά το κοτσίδι της καμαριέρας της. Σαν ευτυχισμένη γάτα απλώθηκε μετά στην μπερζέρα της η αρχόντισσα – στεγνή, με το καυτό αφέψημά της στις παλάμες της και τη Γενοβέφα στο πλάι της, τι άλλο να επι­ θυμήσει; Η βροχή είχε κάπως κοπάσει, αλλά ο ουρανός εξακολουθούσε να είναι μαύρος και αντάριαζε τη θάλασσα μπροστά της. Αυτή η γαλήνια ευτυχία της όμως δεν βάσταξε πολύ –γιατί με σαματά εισέβαλαν στο σπίτι οι θειοι της, που έμε­ ναν αντικριστά τους. Ο Χαρίλαος και η Ευδοξία ήταν ξα­ δέλφια της μάνας της. Δυστυχώς, ήταν το μοναδικό δείγμα οικογενείας που της είχε απομείνει απ’ τη Χίο, εξού και η