Πέρα δώθε

ΠΕΡΑ ΔΩΘΕ 25 ρας και μπρος στον καθρέφτη ήταν αραδιασμένα στη σειρά βαζάκια με πομάδες, φιαλίδια με αιθέρια έλαια, κουτιά με πούδρες, βαζάκια πορσελάνινα κάθε είδους, χτένες, βούρ­ τσες, φουρκέτες, καρφίτσες και ψαλίδια. Κι ενόσω η Αυγή αέριζε τα πενιουάρ και τις καμιζόλες * της νύχτας, συνήθιζε να καμώνεται πως ήταν η κυρά της. Να, όπως καθάριζε το μπουντουάρ, έπιανε το άρωμα κι έκανε πως πατούσε το πουάρ και πως ευωδίαζε τον λαιμό και τους ώμους της. Μετά, φορούσε τα ατλάζινα υποδήμα­ τα της κυράς της και περπατούσε στητή και καμαρωτή–πά­ νω κάτω, κάτω πάνω, κρατώντας τάχα μου την ταφταδένια ουρά του φορέματός της– μπρος στον καθρέφτη. Χαμογε­ λούσε με υπεροψία στο είδωλό της, έβαζε κι έβγαζε το με­ νεξεδί βελούδινο καπέλο με το κοντό βέλο και τέντωνε με χάρη το χέρι της για χειροφίλημα. Μερικές φορές έπιανε την παπαγαλική κι έστηνε διαλό­ γους επαναλαμβάνοντας λόγους που είχε πει η κυρία Σμα­ ράγδα. Αυτή τη φορά, όμως, το παιχνίδι τέλειωσε απότομα, γιατί χτύπησε η πόρτα κι η Αυγή έτρεξε να ανοίξει στη Μις Πόρτερ, που μπήκε μέσα βλοσυρή ως συνήθως. Για την ακρίβεια, πρώτο μπήκε ένα χέρι που κράδαινε μιαν ομπρέ­ λα, μετά πέρασε το κατώφλι μια σουβλερή μύτη και τέλος φάνηκε η ίδια… * Πουκαμίσες.