Πέρα δώθε
24 ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΠΟΥΛΙΔΟΥ Συχνά πυκνά λοιπόν ο Λεωνίδας πήγαινε στην κάμαρα του Ζαννή, για να διαβάσουν τους μύθους του Αισώπου, να παίξουν σκάκι ή βόλους ή για να τον πάρει να πάνε περίπα το. Ακολουθώντας την ακτογραμμή της Ερμούπολης, φα ντάζονταν επιθέσεις πειρατών και οργάνωναν την άμυνα της πόλης, αλλάζοντας συχνά τη στρατηγική τους. Ψηλά στο σπίτι, πλάι στην ταράτσα ήταν και η κάμαρη τηςΜατμαζέλ. Τερέζ Ντυπλό την έλεγαν, αλλά όλοι τη φώ ναζαν «Ματμαζέλ» – και η ίδια θα είχε ξεχάσει πια το όνομά της. Η καημένη κούτσαινε εμφανώς και το αριστερό χέρι της ήταν σχεδόν ανάπηρο από έναφοβερό ατύχημα με άλο γο, όμως ήταν ένας ευχάριστος άνθρωπος, με μια γλυκιά, δροσερή φωνή. Μαζί με την Αντριάννα, την παραμάνα, η Ματμαζέλ είχε την ευθύνη του Ζαννή το απόγευμα. Το πρωί ερχόταν η Μις Πόρτερ, που του μάθαινε εγγλέζικα. Αντίθε τα προς τη Ματμαζέλ, η Μις Πόρτερ ήταν μια ευθυτενής, ψηλή και στρυφνή γυναίκα, που περπατούσε σε ρυθμό πα ρέλασης και που η φωνή της έβγαινε αποκλειστικά απ’ τη μύτη της, έτσι ώστε όταν μιλούσε νόμιζες πως έδινε παραγ γέλματα. Στα καθημερινά καθήκοντα της Αυγής ήταν η τακτοποίη ση της κάμαρης του ζεύγους Χωρέμη. Κι αυτή ήταν μια πο λύ ευχάριστη δουλειά για τη νεαρή καμαριέρα, καθώς εκεί συγκεντρώνονταν όλοι οι θησαυροί της γυναικείας ομορ φιάς. Στο μπουντουάρ που βρισκόταν στην άκρη της κάμα
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=